AKTUALNY KOMUNIKAT odnośnie funkcjonowania bazy dostępny tutaj
Komisja Tatrzańska PZA przedstawia kalendarium rozmów i korespondencji
prowadzonych w roku 2009 w sprawie bazy taternicko-noclegowej PZA na Hali
Gąsienicowej i w rejonie Morskiego Oka.
W bieżącym roku odbyła się bardzo duża liczba spotkań
przedstawicieli PZA z Dyrekcją Tatrzańskiego Parku Narodowego,
z częścią Rady Naukowej TPN oraz w Ministerstwie Środowiska. Równocześnie
prowadzono rozmowy i korespondencję z przedstawicielami TPN, nie tylko
w związku z bazą taternicką, ale również w sprawie projektów Planu
Ochrony TPN i zadań ochronnych TPN na lata 2010–2014, udostępnienia Tatr
Zachodnich dla wspinania, Książek Wyjść Taternickich oraz bieżących spraw
związanych z funkcjonowaniem bazy w okresie letnim.
Temat obozowisk taternickich na Hali Gąsienicowej i w rejonie
Morskiego Oka był podejmowany również w prasie ogólnopolskiej,
na stronach i forach internetowych oraz przez Wydawnictwa TPN:
w kwartalniku Tatry
i w Biuletynie TPN (wersja internetowa).
W niniejszym kalendarium pragniemy sprostować niektóre informacje,
które pojawiały się na łamach wyżej wymienionych mediów.
Styczeń 2009
W Zakopanem odbyło się spotkanie przedstawicieli Dyrekcji TPN, Fundacji
Kukuczki i Polskiego Związku Alpinizmu na którym:
— PZA złożył pismo z wnioskiem o uwzględnienie w Planie Ochronie
zapisu gwarantującego utrzymanie bazy noclegowej dla taterników
na aktualnym poziomie ilości miejsc oraz zapisu uzależniającego
funkcjonowanie obozowisk od prowadzonych na ich obszarze opracowań
i ekspertyz dotyczących ich wpływu na środowisko przyrodnicze Tatr,
— przedstawiciele środowiska taternickiego po raz pierwszy
oficjalnie otrzymali informację o likwidacji obozowiska na Polanie
Szałasiska w roku 2010 (z powodu jego lokalizacji w strefie ochrony
ścisłej). Szersza
relacja
ze spotkania znajduje się na stronach internetowych TPN i PZA.
Marzec 2009
TPN przesyła pismo do PZA, w którym prosi o usunięcie wszelkich
konstrukcji i urządzeń związanych z funkcjonowaniem obozowiska
taternickiego na Rąbaniskach oraz uporządkowanie zajmowanego terenu
w terminie do 15 czerwca.
Kwiecień 2009
W dniu 1 kwietnia TPN wysłał do PZA
odpowiedź
na pisma złożone z wnioskami w styczniu:
— w odpowiedzi TPN informuje PZA, że sprawa obozowiska
na Rąbaniskach została uznana za zamkniętą, natomiast potrzeby bytowe
taterników mają być zaspokojone w oparciu o Betlejemkę, z uwzględnieniem
jej rozbudowy.
— obozowisko na Szałasiskach będzie funkcjonować do czasu
zagospodarowania lokalizacji alternatywnej, tj. pawilonu lub byłego
parkingu na Włosienicy (sprawa przeniesienia obozowiska powinna zostać
zakończona do końca 2010 roku).
9 kwietnia PZA otrzymał drugą część pisma, w którym TPN poinformował,
że obozowisko na Rąbaniskach przeznaczone jest do likwidacji w zamian
za możliwość rozbudowy Betlejemki, natomiast „sprawa funkcjonowania
obozowiska „Szałasiska” jest aktualnie przedmiotem analiz, których
wyniki zdecydują o jego dalszym losie”.
W dniu 14 kwietnia PZA umieścił
pismo
z TPN na stronie internetowej, z komentarzem łagodzącym stanowisko TPN,
wykazując otwarcie dla rozwiązań alternatywnych. Optymistycznie również
przyjęto informację, że obozowisko taternickie na Szałasiskach będzie
przedmiotem analiz.
27 kwietnia 2009 odbyło się w Krakowie spotkanie przedstawicieli Rady
Naukowej TPN, Dyrekcji TPN oraz PZA na którym:
— PZA przedstawił członkom RN TPN projekt rozbudowy
noclegowni
przy Betlejemce, autorstwa Bartłomieja Kosmana (wg architekta
nie ma możliwości rozbudowy samego obiektu), który ze względów
estetycznych nie spotkał się z przychylnością Rady, jednak sama idea
nie była kwestionowana. Została również zaproponowana pomoc ze strony
Rady przy tworzeniu nowego projektu,
— PZA otrzymał zapewnienie, że taternicy nie znajdą się w sytuacji,
kiedy obozowiska będą zlikwidowane a nie będą jeszcze funkcjonować
rozwiązania alternatywne;
— na dwukrotne zapytanie jednego z członków Rady o termin
likwidacji obozowisk — data taka nie została określona,
— PZA zobowiązał się wbrew sobie do przeanalizowania rozwiązań
alternatywnych dla obozowiska na Polanie Szałasiska.
Maj 2009
20 maja odbyło się spotkanie na Włosienicy przedstawicieli
Dyrekcji TPN i Komisji Tatrzańskiej PZA na którym omawiane były
3 propozycje alternatywne dla obozowiska (PZA podjął się
zanalizować je w sezonie letnim):
1) budowa noclegowni w obrębie pawilonu
na Włosienicy — PZA otrzymał 2 projekty zagospodarowania pawilonu
przez TPN,
2) budowa nowej bazy taternickiej na parkingu na Włosienicy,
3) zagospodarowania terenów na tyłach schroniska w Morskim Oku.
22 maja 2009 na stronie internetowej TPN pojawił się sporządzony
na 20 lat
Projekt Planu Ochrony TPN,
który zakładał:
— bazę noclegową na Hali Gąsienicowej, opartą o rozbudowaną
Betlejemkę dla 80 osób,
— brak okresu przejściowego pomiędzy likwidacją obozowisk
a pojawieniem się nowej bazy
(nie uwzględniał również kosztów tego przedsięwzięcia),
— likwidację obozowiska „Szałasiska” i przeniesienie go
w inne miejsce.
W maju ukazał się wiosenny numer kwartalnika Tatry nr (28),
w którym znajduje się notka pt. „Tabory na widelcu” (str. 7), autorstwa
Szymona Ziobrowskiego, ze zdjęciem ubikacji polowej sugerującym,
że obozowiska wykorzystują toalety polowe z dołem chłonnym.
Informujemy, że PZA od wielu lat wykorzystuje
przenośne kabiny sanitarne,
a w tym roku po raz pierwszy zostały również wynajęte
kabiny prysznicowe.
PZA prostuje informację zawartą w notce, ponieważ w trakcie
prawie wszystkich spotkań z przedstawicielami różnych
instytucji — „istnienie” tych toalet było wykorzystane jako argument
przeciwko funkcjonowaniu obozowisk.
Czerwiec 2009
PZA przesłał
uwagi i wnioski
do Projektu Planu Ochrony TPN, w których:
— wnioskował o przeprowadzenie ekspertyz w rejonie obozowisk
w celu
określenia ich wpływu na przyrodę Parku i uzależnienie ich dalszego
funkcjonowania w zależności od wyników badań,
— zobowiązał się do współpracy z TPN przy opracowywaniu koncepcji
ograniczania istniejących i potencjalnych zagrożeń związanych
z obozowiskami i nie zgodził się na ich likwidację w sytuacji braku oceny
ich wpływu na przyrodę oraz co najważniejsze — braku zapewnionej
alternatywy noclegowej dla taterników w innym miejscu niż dotychczasowe
obozowiska.
PZA wyraził również głęboką nadzieję, że w związku z bazą tatrzańską
usytuowaną w rejonie Morskiego Oka, w połowie czerwca roku 2011
nie znajdzie się w sytuacji takiej, jak w dniu 15 czerwca 2009
w Dolinie Suchej Wody: kiedy obozowisko było likwidowane
i nie było zapewnionej alternatywy na okres przejściowy.
Cały czerwiec/połowa lipca
Likwidowane było
obozowisko na Rąbaniskach
oraz prowadzono rozmowy w sprawie rozwiązania sytuacji noclegowej
na Hali Gąsienicowej w sezonie letnim 2009 z powodu braku miejsc:
— wśród propozycji alternatywnych pojawiła się możliwość wynajęcia
Gawry i pobliskiego szałasu oraz umieszczenie podestów z namiotami typu
beczka koło Betlejemki,
— 29 czerwca biuro PZA otrzymało pismo o możliwości korzystania
z Gawry w sezonie 2009. Z obiektu mogliśmy skorzystać dopiero od dnia, w którym była podpisana umowa, czyli od 10 lipca.
Wrzesień 2009
Na stronie TPN pojawia się
projekt zadań ochronnych TPN na lata 2010–2014
wraz z uzasadnieniem
w którym:
– znajduje się zapis redukujący pojemność noclegową
dla taterników na Hali Gąsienicowej z 80 do 40 osób, mimo wcześniejszej
przychylności ze strony Rady Naukowej TPN w sprawie budowy noclegowni
przy Betlejemce,
— w rejonie Morskiego Oka uwzględnione jest tylko zagospodarowanie
pawilonu na Włosienicy.
Zmiany te nie są konsultowane z PZA.
W dniu 22 września PZA przesłał uwagi i wnioski
do projektu zadań ochronnych TPN na lata 2010–2014
wśród których m. in. znajdują się:
— wniosek o zmianę zapisu dotyczącego obszarów udostępnianych
dla potrzeb
bazy noclegowo-taternickiej PZA, który uwzględniałby Gawrę, Szałasiska
lub inne miejsca, a nie tylko Betlejemkę i Włosienicę,
— wniosek o zmianę zapisu pojemności noclegowych na Hali
Gąsienicowej z 40 na 80 miejsc (zgodnie z ustaleniami podjętymi
na spotkaniu z RN TPN i Projektem Planu Ochrony),
— wniosek o dopuszczenie do funkcjonowania obozowiska na Polanie
Szałasiska do czasu rozpoznania rzeczywistego oddziaływania obozowiska
na środowisko, przy zastosowaniu rozwiązań chroniących środowisko.
Uwagi do Projektu przesłane są do wiadomości Ministerstwa
Środowiska oraz Ministerstwa Sportu i Turystyki.
Październik 2009
W dniach 5 i 6 października odbyło się spotkanie przedstawicieli PZA
w Ministerstwie Środowiska z Głównym Konserwatorem Przyrody Panem
Januszem Zaleskim oraz z Sekretarzem Stanu Panem Stanisławem Gawłowskim,
w czasie którego PZA przedstawił sytuację bazy noclegowo-taternickiej
na terenie TPN. W wyniku przeprowadzonych rozmów 12 października
PZA przesłał pismo do Ministerstwa Środowiska, przedstawiające
szczegółowo przebieg rozmów i korespondencji z TPN, wraz z załącznikami
z kalendarium, projektami i zdjęciami z obozowisk.
Podsumowanie:
HALA GĄSIENICOWA
W rejonie Hali Gąsienicowej główną bazę taternicko-noclegową stanowi
Betlejemka, która w sezonie letnim nie zaspokaja potrzeb taterników.
Propozycję wydzierżawienia Gawry od TPN na okres letni, PZA uważa
za jedną z najlepszych, jakie pojawiły się zarówno ze strony Związku,
jak i TPN. Problemami do rozwiązania na rok 2010 i na następne lata są:
liczba osób mogących korzystać z tego obiektu, zgoda na ustawienie
przenośnej kabiny sanitarnej na zapleczu budynku, możliwość korzystania
z pomieszczenia kuchennego oraz udostępnienie miejsc noclegowych osobom
niezrzeszonym, jakimi są m. in. uczestnicy kursów.
MORSKIE OKO
Zgodnie
z projektami przedstawionymi PZA
dotyczącymi budowy noclegowni
na tarasie
w obrębie pawilonu PTTK na Włosienicy nastąpiłaby redukcja ilości miejsc
noclegowych dla taterników z 72 do około 15–20. Powierzchnia na noclegownię
wraz z częścią kuchenną i sanitarną jest ograniczona do 134,84 m2.
Uwzględniona w projekcie kuchnia turystyczna ma powierzchnię 11 m2,
co również nie przedstawia się optymistycznie w porównaniu
z powierzchnią jadalni na Szałasiskach, która przekracza 50 m2.
Przeniesienie obozowiska na teren parkingu spowoduje powstanie
problemów związanych z ekspozycją tego miejsca dla wszystkich turystów
odwiedzających licznie w okresie letnim Morskie Oko. W przypadku
ulokowania obozowiska za schroniskiem w Morskim Oku obawiamy się
zagrożenia biologicznego związanego z funkcjonowaniem
oczyszczalni ścieków.
Ponadto miejsce to znajduje się przy potoku, co powoduje dużą wilgotność
otoczenia.
Polski Związek Alpinizmu informuje, że nieustannie zwraca się
z prośbami do Dyrekcji Tatrzańskiego Parku Narodowego, Rady
Naukowej TPN i Ministerstwa Środowiska o utrzymanie dotychczasowej
lokalizacji obozowiska na Polanie Szałasiska z następujących powodów:
— kilkudziesięcioletniej tradycji jego funkcjonowania,
— braku potwierdzonych badaniami informacji o negatywnym wpływie
obozowiska na przyrodę TPN,
— położenia obozowiska 150 m od najbardziej uczęszczanego szlaku
turystycznego w Tatrach (10 000 osób/dzień),
— wieloletniej gotowości PZA do przeprowadzenia inwestycji
w urządzenia ekologiczne, na co TPN nie wyrażał zgody,
— składu chemicznego i zanieczyszczeń w próbce wody pobranej
ze źródła, znajdującego się w odległości 35 m od miejsca zrzutu ścieków
gospodarczych, która utrzymuje się w 1 klasie jakości zgodnie
z Rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 20 sierpnia 2008
w sprawie sposobu klasyfikacji stanu jednolitych części wód
powierzchniowych (Dz. U. Nr 162, poz. 1008).
Propagowanie i wspieranie inicjatyw na rzecz ochrony przyrody jest jednym
z głównych
celów statutowych
Polskiego Związku Alpinizmu. PZA zawsze był, jest i będzie gotowy
do jak najdalszej współpracy mającej na celu ograniczenie wpływu bazy
taternickiej na przyrodę Tatr. Ograniczenie tego wpływu jednak nie musi
oznaczać likwidacji naszej historycznie i kulturowo ugruntowanej
obecności. Zwracamy uwagę, że przy podejmowaniu decyzji o likwidacji
obozowiska taternickiego na Polanie Szałasiska nie zostało wzięte
pod uwagę przystosowanie środowiska do istniejącego
od kilkudziesięciu lat obiektu.
PZA jest gotowy do wszystkich działań na rzecz ochrony przyrody
tatrzańskiej, inwestycji w urządzenia proekologiczne oraz do wspólnego
rozwiązywania problemów pojawiających w wyniku naszej działalności,
jednakże pod warunkiem, że będą one uczciwie postawione, rzetelnie
udokumentowane i skierowane na faktyczne, merytoryczne rozwiązania.
Do środowiska wspinaczkowego zwracamy się z wielką prośbą o spokojną
i merytoryczną dyskusję, gdyż cały czas prowadzone są rozmowy
i korespondencja w sprawie bazy taternickiej PZA.
Komisja Tatrzańska
Polski Związek Alpinizmu
