Na przełomie lipca i sierpnia odbyła się osiemnasta, letnia wyprawa eksploracyjna STJ KW Kraków w słoweński masyw Kanin. Po ośmiu latach uciążliwej eksploracji jaskini BC 10 (-863 m) i jej bezskutecznego przyłączenia do systemu Mala Boka – BC 4, celem głównym w tym roku stała się Galeria Vilinska w systemie Mala Boka – BC 4 ( den.1319 m). Po przeprowadzonym w grudniu 2015 rekonesansie, zostały wytypowane dwa bardzo interesujące przodki. Pierwszy i bardziej interesujący, stanowiło okno w „Milanov Kominie” (na końcu głównego ciągu Galerii Vilinskiej), drugi stanowił ciąg za zaciskiem MZL. Dojście do nich w sezonie letnim było możliwe jedynie przez górny otwór systemu czyli jaskinię BC 4.
Osiągnięcie przodków wiązało się ze zjazdem do połączenia jaskini BC 4 z jaskinią Mala Boka znajdującym się na głębokości 883 m i dalej przejścia prawie 1 km głównym ciągiem Galerii Vilinskiej. Przygotowanie do eksploracji zaangażowały cały 15-osobowy skład wyprawy. Pierwszy tydzień poświęciliśmy na wymianę zniszczonych lin i punktów w BC 4 od otworu do głębokości 600m oraz założenie i zaopatrzenie biwaku w miejscu zwanym BC Beach, znajdującym się na głębokości 823 m. Właściwą eksplorację rozpoczęliśmy w drugim tygodniu wyprawy.
Już na pierwszym biwaku, po wykonaniu długiego wahadła z elementami wspinaczki udało nam się wejść w okno w Milanov Kominie. Za nim znajdował się bardzo niski, szeroki korytarz ciągnący się w zachodnim kierunku, z bardzo silnym przewiewem. Po kilkunastu metrach rozdwajał się. W jednej z odnóg po bardzo sprytnym przełazie udało nam się wejść do obszernej sali, w której dźwięk lecącej wody zwiastował obszerne korytarze. Po kilkunastu metrach stanęliśmy w obszernym oknie studni. Z jej dna w kierunku na zachód i północny zachód, czyli w głąb masywu, ciąg ten kontynuuje się serią starych korytarzy, które rozpoznaliśmy na długości ok. 200 m. Idąc za wodą w kolektorze wodnym skartowaliśmy ponad 300 m ciągu kierującego się na południe docierając do jeziora (o wymiarach 7m na 2m) z widoczną dalszą kontynuacją. W nowo -odkrytych partiach występuje bardzo silny ciąg powietrza. Łącznie zmierzyliśmy ponad 550 m korytarzy zostawiając 4 otwarte problemy. Przodki w kierunku na zachód i północny-zachód wydają się „drogą w głąb masywu”. Partie te będą głównym celem planowanego na listopad i grudzień wyjazdu eksploracyjnego od dolnego otworu systemu. Dodatkowo w partiach za przełazem MZL skartowaliśmy kolejne 500 metrów ciągów. Partie te to stare ciągi z dużą ilością suchego błota, o czarnych ścianach, wyglądem bardzo przypominają denne partie jaskini BC 10. W partiach tych występuje silny przewiew na dwóch otwartych przodkach. Łącznie w jaskini Mala Boka pomierzyliśmy 1043 m nowych korytarzy, znajdując po 11 latach kontynuację Galerii Vilinskiej.
Równolegle do działalności w systemie Mala Boka – BC 4, prowadziliśmy eksploracje w Jaskini Andreja, której długość po tegorocznych odkryciach wzrosła do 170 m przy głębokości 97 m. Jaskinia Andreja położona jest bezpośrednio nad otworem BC 10. Eksplorację w niej, zakończyliśmy nad widoczną, kolejną głęboką studnią, znajdującą się za krótkim, wąskim przełazem.
W jaskini P 41 (głębokość 370 m) zadecydowaliśmy o zakończeniu eksploracji z powodu bezpieczeństwa. Jaskinia została całkowicie wyczyszczona ze sprzętu. Podczas eksploracji powierzchniowej na wysokości 1943 m n.p.m. zlokalizowaliśmy nowy otwór o roboczej nazwie P 49, w którym na głębokości 15 m, za przełazem otwiera się duża niezbadana studnia.
W czasie eksploracji skartowano łącznie 1298 metrów nowych korytarzy. Jest to najlepszy wynik w osiemnastoletniej działalności STJ w masywie Kanin, gdzie jak wiadomo o metry nie łatwo. Przeprowadziliśmy 34 akcje jaskiniowe w tym 3 biwakowe. Pod koniec wyjazdu odczuwaliśmy brak sprzętu – rozwieszone zostało łącznie 1,1 km lin i zainstalowano 200 punktów. W systemie Mala Boka – BC 4 odkryliśmy 1043 m nowych ciągów odnajdując „mityczną” kontynuację Galerii Vilinskiej, wywołując sensacje w środowisku słoweńskich grotołazów. Ich zdumienie wywołał również fakt odnalezienia kolektora wodnego w jej górnej części. Długość systemu zwiększyła się z 8450 m do 9892 m. Dalsza eksploracja Systemu będzie głównym celem przyszłorocznej letniej wyprawy STJ KW Kraków.
Dziękujemy KTJ PZA za wsparcie finansowe wyprawy. Firmie Polar Sport za wsparcie sprzętowe oraz kierownictwu wyprawy w Hagengebirge za dostarczenie brakującego wyposażenia. Słowa podziękowania kierujemy również do naszych kolegów z Tolmina i Lubljany.
Wyprawa odbyła się w dniach 22.07-09.08.2016. Uczestnicy z STJ KW Kraków:
- Paweł Barczyk
- Hubert Cieplak
- Danuta Gromala
- Mateusz Czerwiak
- Izabela Jagiełło
- Małgorzata Kabat
- Urszula Kotewa
- Michał Kuryłowicz
- Barbara Kościelniak
- Marcin Miodek
- Mariusz Mucha
- Paweł Ramatowski- kierownik
- Marcin Struś
- Piotr Sienkiewicz oraz
- Beata Michalak SW
Tekst: Paweł Ramatowski
