W dniu 12.01.2006 podpisane zostało Porozumienie pomiędzy PZA i Parkiem
Narodowym Gór Stołowych
określające zasady współpracy w zakresie udostępnienia obszarów
wspinaczkowych na terenie
PNGS wspinaczom należącym do klubów zrzeszonych w PZA.
Poniżej przedstawiamy treść dokumentu:
P o r o z u m i e n i e
zawarte w Warszawie dnia 12 stycznia 2006 r. pomiędzy:
• Parkiem Narodowym Gór Stołowych (zwanym dalej „PNGS”
lub „Parkiem”),
z siedzibą w Kudowie Zdroju przy ul. Słonecznej 31
reprezentowanym przez Dyrektora mgr Krzysztofa Baldy, a
• Polskim Związkiem Alpinizmu (zwanym dalej „PZA”),
z siedzibą w Warszawie
przy ul. Noakowskiego 10/12
reprezentowanym przez Prezesa PZA Janusza Onyszkiewicza
oraz Sekretarza Generalnego PZA Jerzego Natkańskiego.
§ 1
Przedmiotem porozumienia jest ustalenie zasad współpracy w zakresie
udostępnienia obszarów wspinaczkowych PNGS wspinaczom należącym do klubów
zrzeszonych w PZA.
§ 2
Strony porozumienia zgodnie ustalają, że działalność wspinaczkowa,
prowadzona na terenie PNGS realizowana będzie z zachowaniem zasad ochrony
przyrody, przepisów określających zasady uprawiania alpinizmu oraz
obowiązujących, zgodnych z tradycją, reguł wspinaczki piaskowcowej
opisanych w załączniku nr 1 do niniejszego porozumienia.
§ 3
Prowadzenie działalności wspinaczkowej.
- Działalność wspinaczkowa na obszarze Parku dopuszczalna jest
wyłącznie w terminach
i na obszarach wyznaczonych przez Dyrektora PNGS odrębnym zarządzeniem.
Ich wykaz stanowi załącznik nr 2 do niniejszego porozumienia. - Dyrektor PNGS rozważy na wniosek PZA możliwość ponownego udostępnienia
do działalności wspinaczkowej (choćby czasowego lub warunkowego)
zamkniętych
w chwili obecnej rejonów wspinaczkowych lub ich części. - Wspinacze dochodzić mogą do dróg wspinaczkowych wyłącznie
wyznaczonymi trasami. W miejscach, gdzie nie wyznaczono tras podejścia,
możliwe jest podchodzenie najkrótszą trasą od najbliższego szlaku
turystycznego lub drogi jezdnej. Przedstawiciele PZA współuczestniczyć
będą w prowadzonych przez PNGS pracach związanych
z wytyczaniem tras dojściowych do ścian wspinaczkowych oraz znakowaniem
obszarów dopuszczonych do wspinaczki. - Osoby prowadzące działalność wspinaczkową zobowiązane są dochować
podczas wspinaczki należytej staranności, tak, aby nie narazić
na niebezpieczeństwo siebie, innych wspinaczy ani też osób postronnych
znajdujących się w pobliżu. - Utrzymanie porządku i czystości na obszarze Parku objętym
działalnością wspinaczkową należy do obowiązków wspinających się osób. - Osoby zamierzające prowadzić działalność wspinaczkową zobowiązane są
do dokonywania wpisów w książkach wyjść wspinaczkowych, umieszczonych
w domu klubowym PZA–ŁKW w Pasterce oraz w kawiarni „Perełka”
w Karłowie.
§ 4
Instalowanie stałych punktów asekuracyjnych (ringów) i konserwacja
istniejących.
- Tworzenie nowych dróg wspinaczkowych dopuszczalne jest z zachowaniem
reguł przyjętych dla wspinaczki piaskowcowej. Nowe drogi powinny być
poprowadzone w taki sposób, by nie narażać cennej flory i fauny oraz
struktur geologicznych na ostańcach piaskowcowych. - Wprowadza się moratorium na instalację nowych stałych punktów
asekuracyjnych
w rejonie Szczelińca Wielkiego, poza projektami nowych dróg rozpoczętymi
przed wejściem w życie niniejszego Porozumienia. Odnośnie rozpoczętych
już projektów nowych dróg, osadzanie dalszych stałych punktów
asekuracyjnych musi być uzgodnione z Dyrekcją PNGS. - Instalacja stałych punktów asekuracyjnych w pozostałych rejonach
wspinaczkowych możliwa jest po uprzednim uzgodnieniu z Dyrekcją PNGS. - Dopuszcza się wymianę istniejących stałych punktów asekuracyjnych
po uprzednim dokonaniu uzgodnień z przedstawicielami Dyrekcji PNGS. - Osoby prowadzące działalność wspinaczkową są zobowiązane zgłaszać
wszelkie uwagi odnośnie stanu stałych punktów asekuracyjnych,
np. uszkodzenie, konieczność wymiany itp. do Dyrekcji PNGS lub przez
odnotowanie w książce wyjść wspinaczkowych. Wszelkie informacje na ten
temat będą niezwłocznie przekazywane pomiędzy stronami.
§ 5
Współpraca przedstawicieli PZA i PNGS.
- W miarę potrzeb PNGS zobowiązuje się do prowadzenia szkoleń
dla członków PZA oraz ŁKW dotyczących elementów zasobów przyrodniczych,
które podlegać powinny szczególnej ochronie w trakcie prowadzenia
działalności wspinaczkowej. - Przedstawiciele PZA zobowiązują się do przygotowania
i przeprowadzenia szkolenia
dla Straży Parku i Służby Parku dotyczącego zagadnień związanych
ze wspinaczką piaskowcową oraz dopuszczalnymi w tym rejonie technikami
wspinaczkowymi. - PZA deklaruje, że podejmie wśród swoich członków działania
zmierzające
do upowszechnienia i przestrzegania na terenie parku zasad ochrony
przyrody oraz reguł obowiązujących we wspinaczce piaskowcowej. - PNGS deklaruje udostępnienie wszelkich materiałów dotyczących ochrony
przyrody na terenach wspinaczkowych. - Przedstawiciele PZA we współpracy z PNGS prowadzić będą coroczne
sprzątanie trudnodostępnych obszarów masywu Szczelińca. Akcja ta
przeprowadzana będzie w drugi lub trzeci weekend sierpnia. Dokładny
termin ustalany będzie corocznie. - Szczegółowe uzgodnienia dotyczące współpracy i realizacji wzajemnych
zobowiązań (szkolenia, sprzątanie śmieci itp.) będą przedmiotem rozmów
pomiędzy upoważnionymi przedstawicielami PNGS i PZA. - PZA zobowiązuje się do corocznego przekazywania listy klubów w nim
zrzeszonych.
§ 6
Udostępnianie obszarów wspinaczkowych dla członków klubów
zrzeszonych w PZA.
- Osoby należące do klubów zrzeszonych w PZA są uprawnione
do 50% zniżki od opłat
za udostępnianie obszaru Parku do wspinaczki. Podstawą do uzyskania
zniżki jest ważna legitymacja członka klubu, zrzeszonego w PZA. - PZA upoważniony jest do zakupu karnetów udostępniających obszary
wspinaczkowe PNGS na cały sezon. Karnety te będą rozpowszechniane wśród
zainteresowanych członków klubów przez PZA i będą również dostępne
w siedzibie Dyrekcji PNGS.
§ 7
Treść niniejszego porozumienia nie zwalnia osób dokonujących
czynności wspinaczkowych od obowiązku przestrzegania wszystkich przepisów
obowiązujących na terenie Parku.
§ 8
W przypadku powtarzających się udokumentowanych naruszeń przez
członków PZA zasad określonych w Porozumieniu, a szczególnie zasad
ochrony przyrody, Dyrekcja PNGS zastrzega sobie prawo do jego
wypowiedzenia.
§ 9
Porozumienie niniejsze jest zawarte na czas nieokreślony. Wszelkie
zmiany i uzupełnienia wymagają formy pisemnego aneksu akceptowanego
i podpisanego przez obie strony porozumienia.
Załącznik nr 1
ZASADY PROWADZENIA DZIAŁALNOŚCI WSPINACZKOWEJ
NA TERENIE PARKU NARODOWEGO GÓR STOŁOWYCH
§ 1. OCHRONA SKAŁY.
- Nie wolno wykuwać nowych stopni i chwytów, ani też obłamywać już
istniejących. - Nie wolno używać haków skalnych ani żadnego rodzaju kostek. Jako
punkty asekuracyjne należy stosować wyłącznie stałe haki (ringi), również
zjazdowe, oraz pętle. Jedyny wyjątek określa § 3.2. - Przy powtarzaniu dróg nie należy dobijać dodatkowych stałych haków.
W wyjątkowych sytuacjach możliwe jest dobicie stałego haka na drodze już
istniejącej, jeśli przemawiają za tym istotne względy bezpieczeństwa,
a autor drogi nie zgłosi sprzeciwu. - Zjazdy należy zakładać wyłącznie ze stałych haków albo z pętli. Nigdy
bezpośrednio z występów skalnych. - Nie należy wspinać się w butach o twardej podeszwie, a tym bardziej
w rakach i z czekanem. - Należy unikać wspinaczki, gdy skała jest mokra lub wilgotna.
- Nie dopuszcza się stosowania substancji chemicznych: magnezji,
kalafonii, kredy itp.
§ 2. STYL I CZYSTOŚĆ PRZEJŚCIA.
- Podczas wspinania wolno korzystać wyłącznie z naturalnej rzeźby
skały. Jedynym wyjątkiem jest przejście na drugiego miejsca pokonywanego
żywą drabiną. W szczególności nie wolno tworzyć nowych stopni i chwytów.
Używanie pętli bądź haków jako stopni i chwytów obniża sportową wartość
przejścia. - Lina służy wyłącznie do asekuracji. Wyjątki stanowią: zjazd
z wierzchołka, odwrót i przejście drugiego po zastosowaniu żywej drabiny.
Wspinanie z asekuracją typu „wędka” (Top Rope) jest niedopuszczalne,
a asekuracja liną z góry możliwa jest jedynie
w przypadku ubezpieczania przejścia drugiego na linie. - Obciążenie pętli przelotowej traktuje się jako odpadnięcie. W takim
przypadku dalszą wspinaczkę należy ponownie rozpocząć od ostatniego
stanowiska. - W wiszącym stanowisku wolno zawiesić się dopiero po wpięciu weń liny.
Ruszając ze stanowiska należy startować z ostatnich stopni i chwytów
użytych przed zawiśnięciem. - W miejscach pokonywanych żywą drabiną każdy z jej uczestników może
opierać się wyłącznie na skale lub na partnerach. W uzasadnionych
przypadkach (wiszące stanowisko) dopuszczalne jest wykorzystanie haka
stanowiskowego jako punktu oparcia dla osób tworzących drabinę (np. pętla
wpięta w hak stanowiskowy). Na drugiego takie miejsce można przejść
czynnie korzystając z liny. - Nie należy dobijać dodatkowych stałych haków (za wyjątkiem sytuacji
opisanej w § 1.3.). - Przed przejściem drogi nie należy stosować żadnego zwiadu
z zastosowaniem sztucznych środków (np. wędki, lustracji stopni i chwytów
ze zjazdu) — jest to uważane za naruszenie reguł. - O ile to możliwe, należy unikać stosowania żywych drabin. Nie należy
ich w ogóle stosować tam, gdzie pierwsi zdobywcy tego nie czynili. - O ile to możliwe, należy unikać wiszących stanowisk, traktując je
jako przelot. - Wszystkie powyższe zasady obowiązują również podczas wszelkich prób
przejścia.
§ 3. PIERWSZE PRZEJŚCIA.
- Podczas pierwszego przejścia prowadzący ma prawo osadzić stałe haki.
Instalacja stałych haków asekuracyjnych wymaga uzgodnienia
z Dyrekcją PNGS. - Otwór pod hak można wiercić:
— stojąc o własnych siłach na skale,
— wisząc w pętli,
— stojąc na partnerach, zgodnie z § 2.5.,
— wisząc w kostce (także sky–hook, friend itp.),
— wisząc w wiertle, którym wykuwany jest otwór. - Jeżeli próba poprowadzenia nowej drogi zakończyła się niepowodzeniem,
należy
na ostatnim założonym haku pozostawić widoczną z dołu pętlę. Uważa się,
że próba miała miejsce jeżeli w trakcie jej prowadzenia został
zainstalowany przynajmniej jeden hak. Rezerwacja wygasa po upływie 2 lat
od daty pierwszej próby przejścia drogi. - Opis nowej drogi należy, jeśli to możliwe, umieścić w książce
szczytowej.
Wiercenie otworu pod hak ze zjazdu jest dopuszczalne jedynie
wyjątkowo, w sytuacji, gdy konieczna jest wymiana istniejącego stałego
punktu asekuracyjnego, lub gdy hak dobijany jest na drodze już
istniejącej w warunkach opisanych w § 1.3.
Załącznik nr 2
OBSZARY WSPINACZKOWE WYZNACZONE
NA TERENIE PARKU NARODOWEGO GÓR STOŁOWYCH
a. Szczeliniec Wielki — ściany południowo wschodnie (od schodów
wejściowych
do południowego tarasu widokowego) — oddz. 41 h — O.O. Pasterka,
b. Narożnik — oddz. 112 a — O.O. Karłów,
c. Kopa Śmierci (od Narożnika do Trzmielowej Jamy) —
oddz. 111 a, b — O.O. Karłów,
d. Pod Starym Biwakiem — oddz. 106 f, d, m — O.O. Karłów,
e. Radkowskie Skały (Baszty) — ściany masywu wzdłuż zielonego
szlaku, z wyłączeniem skałek ostańcowych na wierzchowinie —
oddz. 13 — O.O. Radków,
f. Filary Skalne (od Stroczego Zakrętu do Kamieniołomu) — w okresie
od 15 lipca do 3 listopada — oddz. 30 a, b, o; 33 b, c — O.O. Radków.
Uprawianie wspinaczki skałkowej możliwe jest tylko w okresie
od 15 kwietnia do 3 listopada, z wyłączeniem pkt. f.
