29 maja 2007 zmarł współtwórca polskiego taternictwa jaskiniowego —
Kazmierz Kowalski (ur. 1925).
Był członkiem Klubu Grotołazów, a następnie Sekcji Taternictwa
Jaskiniowego
KW Kraków. Z jaskiniami związany był od czasów przedwojennych.
W trakcie okupacji rozpoczął inwentaryzację jaskiń Polski, ukoronowaniem
czego było wydanie w latach 1951, 1953 i 1954 trzytomowego dzieła Jaskinie
Polski — jedynego do dnia dzisiejszego inwentarza jaskiń całego kraju.
Aktywnie prowadził eksplorację jaskiniową w Polsce (m. in. pierwsze
zejście
na dno Kominów w Jaskini Miętusiej — ówczesny rekord głębokościowy
Polski)
i świecie. Brał udział w eksploracyjnej wyprawie do Gouffre Berger
w 1956, kiedy to po raz pierwszy przekroczono głębokość 1000 m.
Podczas tej wyprawy jako jeden z pierwszych i pierwszy Polak stanął
na ówczesnym „dnie świata” — na głębokości -1122 m.
Otrzymał godność członka honorowego Klubu Wysokogórskiego i Polskiego
Związku Alpinizmu, Speleoklubu Nicolaus z Liptowskiego Mikulasza,
a w 2006 prestiżową nagrodę Super Kolos za całokształt pionierskich
dokonań.
Jego życie zawodowe także było związane z jaskiniami. Był zoologiem
badającym między innymi współczesne i kopalne nietoperze. Opisał
23 nowe dla wiedzy taksony kopalnej fauny, głównie ze stanowisk
krasowych. Był współzałożycielem i pierwszym prezesem Sekcji
Speleologicznej Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika.
Był członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk i członkiem czynnym
Polskiej Akademii Umiejętności, a w latach 1994–2000 pełnił funkcję
prezesa PAU.
Pogrzeb odbędzie się 5 czerwca (wtorek) o godzinie 09:40
na Cmentarzu Rakowickim.
