Koleżanki i Koledzy,
nadszedł wyczekiwany sezon letni, w Tatrach niespotykana o tej porze roku
lampa, rusza więc po zimowej przerwie nasza akcja „Tatry bez młotka”.
Zanim przejdę jednak do szczegółów organizacyjnych winien wam jestem
wielkie podziękowania za operację „1%”, dzięki której wpłynęło na konto
TBM 16 tysięcy zł!
To są już konkretne pieniądze i mam nadzieję, że wkrótce zobaczymy
ich efekty w postaci odnowionej asekuracji.
Drugą, bardzo ważną sprawą jest objęcie przez TOPR patronatu
i opieki merytoryczno-organizacyjnej nad naszą inicjatywą. Zyskujemy
w ten sposób formalne oparcie w organizacji, która najbardziej
ze wszystkich jest powołana do czuwania nad stanem asekuracji. Łączy się
to zgrabnie z akcją „Śmigło dla Tatr”, od której wszystko się zaczęło.
Rzec więc można, że wracamy do korzeni. Jesteśmy pełni optymizmu
w związku z tą nową sytuacją, a pełne przychylności stanowisko naczelnika
Jana Krzysztofa pozwala wierzyć w przyszłą udaną współpracę.
Oto zatem nasz masterplan:
Strefy sportowe: wymiana spitów, przygotowanie popularnych linii pod
przejścia bez młotka.
Przygotowanie będzie dotyczyło dróg z publikowanej wcześniej listy.
Osadzaniem kotw zajmować się będą osoby posiadające papiery ekiperskie,
członkowie TOPR oraz wspinacze z uzasadniającym taką funkcję
doświadczeniem. Będziemy dążyć do maksymalnego wykorzystania naturalnych
możliwości asekuracji w ramach standardowego zestawu, wedle zasad
publikowanych już wcześniej.
Przypomnę, że osobami koordynującymi wymianę asekuracji w strefach
sportowych są Opiekunowie Stref, którymi są:
Andrzej Marcisz i Piotr Korczak — grupa Mnichów,
Adam Pieprzycki i Robert Rokowski — Zamarła,
Piotr Drobot — Kościelce.
Informacje o prowadzonych pracach będą umieszczane w książkach wyjść,
toprówkach, oraz publikowane w serwisie
www.wspinanie.pl.
Osoby zainteresowane pomocą proszone są o kontakt z Opiekunami
bądź kimkolwiek z Grupy Roboczej.
Strefy tradycyjne: wymiana starych haków, wymiana starych spitów,
instalacja spitowanych stanowisk zjazdowych, instalacja spitowanych
stanowisk na standardach.
Wymianą spitów będą się zajmować osoby wedle zasad jak wyżej.
Natomiast w akcję wymiany haków chcemy włączyć szerszą grupę wspinaczy.
Osobami upoważnionymi do prowadzenia wymiany będą koledzy z min imum
pięcioletnim doświadczeniem. Będą oni — po weryfikacji przez kogoś
z Grupy
Roboczej, dyżurnego TOPR lub któregokolwiek z OS polegającej
na przedstawieniu karty taternika lub wykazu przejść, bądź też
po uprzednim wpisaniu na listę — mogli pobierać haki ze składu
i wymieniać na nowe, lub też — jeżeli wbiją własne w miejsce
starych — odzyskiwać nowe w zamian za przyniesiony złom.
Haki będzie można pobierać i wymieniać w toprówkach, przede
wszystkim w Morskim Oku, oraz — być może — na taborach.
AP opracuje wstępną listę osób upoważnionych do prowadzenia wymiany, nowe
osoby będą się mogły dopisywać na listę w miarę trwania akcji.
WAŻNE — zawsze należy zostawić w toprówce i książce wyjść pełną
informację o dokonanych pracach!
Liczymy na Waszą pomoc i zaangażowanie. Nie stójcie z boku — rzeczy
nie dzieją się same. Pracy jest mnóstwo, złomu tkwią całe kilogramy.
Jeśli weźmiemy się do pracy to za kilka lat przestanie on nas wreszcie
straszyć.
Z taternickim pozdrowieniem,
P. Korczak, A. Marcisz, A. Paszczak, A. Pieprzycki.
Grupa robocza TBM
Załączniki
ZASADY OSADZANIA KOTW
- Obijać stanowiska oraz te miejsca na wyciągu, których bezpiecznie
nie da się pokonać przy zastosowaniu standardowej asekuracji ruchomej.
Przez standard rozumiemy komplet friendów/camalotów (2-0.5), małe
sprężyny typu micro-cam albo quad-cam (z najmniejszym rozmiarem „00”),
alternatywnie komplet „mechaników” „Rock Empire” (4 do 0.25) i komplet
standardowych kości typu „rock”. - Do obijania planujemy stosować kotwy wklejane, lub spity
„long-life”. - Nacisk kładziemy na sformułowanie „bezpiecznie” — nie chcemy
tworzyć runoutów większych niż 5 m, a w sytuacji wątpliwej, uważamy,
że lepiej dobić jednego ringa więcej niż mniej, szczególnie, jeśli jest
to konieczne dla ograniczenia niebezpiecznych konsekwencji lotu. Musimy
pamiętać, że będziemy chodzić na te drogi bez młotka i w terenie litym
zostaniemy ograniczeni do przygotowanych punktów. Ponadto zakładamy zakaz
obijania rys, jeżeli tylko możliwe jest umieszczenie w nich bezpiecznych
kości.
ZASADY OSADZANIA I WYMIANY HAKÓW
- Podobne w logice do osadzania kotw.
- Nacisk na całościowe podejście — tzn. należy czyścić całe wyciągi
i osadzać nowe haki, a nie okazjonalnie wybić i wbić to i owo. - W razie jednak natknięcia się na wyjątkowo zniszczone haki
i możliwości wymiany na własne — należy to zrobić, i pomimo
„okazjonalności” zostaną one wymienione na nowe, oczywiście pod warunkiem
dostarczenia złomu. - Ogólnie rzecz biorąc — wbijać nowe haki tylko w miejsce wybitych.
- Tylko jeśli nie kłóci się to z charakterem drogi — doprowadzić ją
do stanu, w którym będzie można pokonywać ją bez młotka. Nie należy
jednak zmieniać charakteru drogi, jeśli np. jest na niej mała liczba
haków, haki są trudne do umieszczenia i to stanowi o powadze drogi, czy
też w jakikolwiek inny sposób przewartościowałoby to jej trudność
i klasę.
GRUPA ROBOCZA TBM
Piotr Korczak szalony61@o2.pl,
Andrzej Marcisz andrzejmarcisz@interia.pl,
Artur Paszczak paszczak@qdnet.pl,
Adam Pieprzycki pieprzycki@op.pl.
OPIEKUNOWIE STREF
Piotr Drobot piotr-drobot@wp.pl,
Robert Rokowski rokofe@op.pl.
LISTA DRÓG do przystosowania dla stylu „bez młotka”
Kościelec
- Gąsiecki,
- Byczkowski,
- Kajka,
- Luniak-Wolf,
- Prawy Dziędzielewicz wraz z wariantem prostującym,
- Sprężyna,
- Stanisławski.
Nietknięte pozostałyby drogi o zawikłanym przebiegu i słynące z wymagań
psychicznych, jak Lewy Dziędzielewicz, środkowy Wolf, Wilczyński-Wolf.
Zadni Kościelec
- Patrzykont,
- Krawędź WZ,
- Nieznana Ziemia.
Pozostałe drogi mogłyby zostać nienaruszone, jako „ogródek” do nauki
wbijania haków i teren dla smakoszy.
Zamarła Turnia
- Motyka,
- Jargiło-Paćkowski,
- Kant Pietscha,
- Kant Heinricha,
- Klasyczna,
- Prawi Wrześniacy,
- Zacięcie Komarnickich,
- Lewa Pilchówka,
- Bombay,
- Aligator,
- Lewi Wrześniacy,
- Lewy Heinrich,
- Zmarzła Przełęcz Wprost,
- Wariant Głazków.
Część dróg pozostałaby w stanie oryginalnym, np. Wolf (Prawa Pilchówka),
Kant Zacięcia Komarnickich oraz nowe drogi z ostatnich lat. Pozostaje
kwestia ewentualnej wymiany na nich haków.
Mnich
- Klasyczna,
- Kant klasyczny,
- Kant Hakowy,
- Łapiński,
- Rysa Hobrzańskiego,
- Fereński,
- Wachowicz,
- R,
- Saduś,
- Sprężyna.
Należałoby bardzo zwrócić uwagę, aby nie dołożyć niczego
w trudnościach Hobrzańskiego, Kosińskiego, Fereńskiego albo Kantu
Hakowego, gdyż są one całkowicie asekurowalne z kości. Również na eRze
i Sadusiu będziemy dążyć do wykorzystania istniejących możliwości
asekuracji ruchomej.
Mniszek
- Kant Gierycha,
- Lewy Filar.
Zasadniczą część ściany proponujemy pozostawić w jej obecnym stanie,
ze względu na specyfikę wspinania i asekuracji, bardziej wymagające
psychicznie niż na Mnichu.
Poza strefami sportowymi, stanowiska zjazdowe:
- Czołówka Mięgusza,
- Czołówka Cubryny (Kazalnica Cubryńska),
- wymiana spitów na stanowisku od Korasa-Wolfa na Kotle,
- Wymiana starych spitów i nitów we wszystkich pozostałych rejonach.
Razem: 34 drogi, szacowany koszt materiału około 20 tys. zł.
Artur Paszczak
