1 kwietnia wyrusza z Polski 8. osobowa wiosenna wyprawa na siódmą górę świata Dhaulagiri 8167 m pod kierownictwem Jerzego Natkańskiego.
Zadaniem unifikacyjnej wyprawy PZA jest zdobycie siódmej co do wysokości góry świata, bez wspomagania tlenem z butli. Polscy himalaiści będą zdobywać górę drogą uznawaną za normalną – pierwszych zdobywców, poprowadzoną północno – wschodnią granią – w stylu klasycznym. Celem wyprawy jest przygotowanie do wypraw zimowych w latach następnych. Z…awodnikami unifikantami – są przede wszystkim Piotr Tomala, Jacek Żyłka Żebracki i Agnieszka Bielecka, kierownikiem Jerzy Natkański, a jego zastępcą Dariusz Załuski. Poza tym w skład wchodzą bardzo doświadczeni himalaiści i wspinacze jak Marcin Miotk czy Tamara Styś, którzy stanowią dodatkowe wzmocnienie zespołu. Robert Cholewa będzie wsparciem dla wyprawy w parze z jednym Szerpą.
Baza wyprawy znajduje się na lodowcu na wysokości 4750 m n.p.m. Planowane jest założenie trzech obozów. Obóz pierwszy na wysokości 5850 m n.p.m. obóz drugi na wysokości 6600 m n.p.m. oraz obóz trzeci na wysokości 7400 m n.p.m. Droga prowadzi z bazy do obozu pierwszego uszczelinionym lodowcem i dalej od obozu pierwszego do obozu trzeciego północno – wschodnią śnieżną granią masywu, powyżej obozu trzeciego droga trawersuje w terenie śnieżno mikstowym pod wierzchołkiem na jego prawą stronę i dalej prowadzi do szczytu.
Nazwa Dhaulagiri pochodzi z sanskrytu i oznacza olśniewającą /białą górę i odnosi się do masywu górskiego w którym znajduje się 13 wierzchołków najwyższy z nich wznosi się na wysokość 8167 m n.p.m. i jest siódmą górą w koronie Himalajów. Masyw jest położony w Himalajach środkowo- zachodnich pomiędzy dolinami Khali Gandaki i Bheri, ta pierwsza jest jednym z najgłębszych wąwozów świata i oddziela masyw Dhaulagiri od kolejnego potężnego masywu himalajskiego – Annapurny. W pierwszej połowie XIX wieku – aż do momentu odkrycia Kanczendzongi góra ta była uważana za najwyższą na świecie, jest to również najwyższy szczyt położony w całości na terytorium Nepalu.
Po raz pierwszy góra została zdobyta 13 maja 1960 roku przez szwajcarsko – austriacką wyprawę pod kierownictwem Maxa Eiselina, na wierzchołku stanęli: Kurt Diemberger, Peter Diener, Ernest Forrer, Albin Schelbert oraz Szerpowie Nawang Dorje i Nyima Dorje, ciekawostką jest to, że w wyprawie tej brali również udział Polacy: Adam Skoczylas, oraz lekarz wyprawy Jerzy Hajdukiewicz. Pierwsze polskiego wejścia dokonali w 1980 roku Wojciech Kurtyka i Ludwik Wilczyński. W stylu alpejskim, nową drogą dotarli na wysokość 7500 m n.p.m. na grań, skąd po biwaku w załamaniu pogody zeszli na dół, po tygodniu zdobyli szczyt drogą normalną. Jako pierwsi zimą, na szczycie stanęli Andrzej Czok i Jerzy Kukuczka w 1985 roku. W sumie na szczycie góry stanęło do tej pory 12 Polaków i jedna Polka.
Wyprawa organizowana jest w ramach programu Polski Himalaizm Zimowy, którego celem jest dokonanie pierwszych wejść zimowych na ośmiotysięczniki.
Dhaulagiri z Przełęczy Francuzów
