W Matsumoto (Japonia) odbyły się w dniach 5–6 października walne
zgromadzenia delegatów UIAA i IFSC.
5 października miał miejsce zjazd IFSC, nowej federacji jaka
wyłączyła się ze struktury UIAA
zgodnie z ubiegłoroczną decyzją walnego zgromadzenia UIAA w Banff.
IFSC koncentruje się na promocji i organizacji zawodów
we wspinaczce sportowej, w ciągu
2–3 najbliższych miesięcy ma zapaść oficjalna decyzja o formalnym
uznaniu IFSC przez MKOl. Równolegle, IFSC prowadzi
już korespondencję z komisjami technicznymi MKOl i współpracuje z GAISF
oraz IWGA.
Zarząd IFSC poszukuje środków na stworzenie biura i rozwój nowej
struktury, co skutkuje m. in. podwyższeniem składek członkowskich
nakładanych na zrzeszone federacje
z poszczególnych
krajów. Składka członkowska PZA wynosiła do tej pory
500 euro rocznie — w wyniku
przeprowadzonego w Matsumoto głosowania w 2008 wysokość składki wynosić
będzie 1000 euro,
z prognozą dalszego wzrostu do 1500 poczynając od roku 2009.
Przyszłoroczny zjazd IFSC nie odbędzie się wspólnie z UIAA GA 2008,
jesienią w Teheranie,
lecz na przełomie wiosny i lata w austriackim Imst.
Najważniejszym punktem zjazdu UIAA (6 października) były zmiany
w statucie, dające większą
autonomię komisjom sportowym. Kompromisowe rozwiązanie tego budzącego
wiele emocji
zagadnienia, skutkującego m. in. wyłączeniem IFSC ze struktur UIAA
w czasie ubiegłorocznego
zjazdu przygotowała grupa robocza UIAA, której przewodniczył Silvio
Calvi (Włochy).
Dwa odmienne rozwiązania zostały zaproponowane przez DAV (Deutscher
Alpenverein, Niemcy) oraz OEAV (Österreichischer Alpenverein, Austria).
Reprezentacja Niemiec
wnioskowała o wykreślenie
ze statutu UIAA odniesienia do MKOl i skoncentrowania aktywności
federacji na tradycyjnej działalności górskiej. Przedstawiciel Austrii
wnioskował
z kolei o odrzucenie
projektu grupy Calviego, argumentując że nowy statut zawiera wiele
błędów, a w części
dotyczącej prawa do głosu i ma i tak zostać zmieniony w związku
z wymaganiami MKOl.
Ww. propozycje wsparł m. in. Ian McNaught-Davis. Były
Prezydent UIAA kolejny raz wyraził opinię,
że bez sportów wyczynowych UIAA byłaby federacją o profilu górskim,
tzn. taką jaką miała
być w założeniu od momentu powstania. Z kolei część reprezentacji ISMC
wyrażała obawy,
że niekończące się spory dotyczące przekształcenia UIAA i stanowisko
prezentowane
przez Davisa hamują rozwój ich dyscypliny sportu, stawiając pod dużym
znakiem zapytania
celowość dalszej współpracy.
Przyjęcie nowego statutu popierały w dyskusji małe i średnie federacje,
dla których perspektywa wyłączenia UIAA z ruchu
olimpijskiego łączyłaby się z podważeniem ich historycznych struktur,
funkcjonujących w dość powszechnej opinii całkiem dobrze.
Ostatecznie nowy statut został przyjęty wymaganą większością
2/3 głosów — wybrany
w 2006 roku zarząd i Prezydent UIAA Mike Mortimer mogą więc świętować
co najmniej połowiczny sukces,
a z pewnością cieszyć się konsekwentną realizacją ubiegłorocznych
postulatów z Banff.
