Sage Symfonia — Polish Karakoram Expedition 2006

Nasz 40-dniowy pobyt w Pakistanie rozpoczął się i zakończył w Rawalpindi.
I tak naprawdę, to tam przeżyliśmy chyba najsilniejsze emocje podczas
całego wyjazdu.

Fantastyczni ludzie i niesamowity bałagan, to rzeczy, których wcześniej
nigdzie nie spotkaliśmy. A już na pewno nie do tego stopnia.


Do samej bazy pod Trango dostawaliśmy się łącznie 9 dni
(licząc od wylotu z Okęcia). Już na samym podejściu do BC niektórzy z nas
odczuli skutki szybkiego poruszania się w górę. Wysokość nie dała nam
o sobie zapomnieć w sumie przez cały czas pobytu pod Turniami Trango.




Nameless Trango Tower, Little Trango oraz Great Trango.


Pomimo kilku kilkudniowych załamań pogody, na warunki i brak
słońca narzekać nie możemy. Może poza jednym — że podczas próby
na Trango Nameless zepsuła się ona o jeden dzień za wcześnie. Efektem
naszego 30-dniowego pobytu w bazie są cztery ukończone drogi (w tym trzy
nowe — jedna na dotychczas dziewiczym wierzchołku) oraz mocno
zaawansowana próba na Trango Nameless Tower.




Maciek na Oceano Trango.


I tak:

• 31 sierpnia przeszliśmy 300 m drogę Oceano Trango
  (6a OS) na płytach
  ponad BC (Maciej Ciesielski, Jakub Radziejowski, Wawrzyniec Zakrzewski).


• 5 września powstała nowa droga o nazwie PIA
  (VIII- OS, 1 x A0)
  i długości 540 m, na dziewiczym wierzchołku Garden Peak (ok. 4900/5000 m)
  (Maciej Ciesielski, Jakub Radziejowski, Wawrzyniec Zakrzewski).


• 13-14 września miała miejsce próba przejścia drogi
  Eternal Flame
  na Trango Nameless Tower (Maciej Ciesielski, Jakub Radziejowski). Jednego
  dnia pokonaliśmy 19 wyciągów (6c/7a, C1/2) do wysokości
  ok. 6000 m, skąd po biwaku nastąpił wycof.





Wawa na drugim wyciągu PIA na Garden Peak.



• 17 września powstała kolejna nowa droga:
  Pretty Close (VII OS),
  o długości ok. 450 m, na Sadu Peak (Maciej Ciesielski,
  Jakub Radziejowski,
  Wawrzyniec Zakrzewski). Jest to trzecia droga na tym szczycie — biegnie
  środkiem płd-zach. ściany.


• Na dzień przed powrotem — 18 września — powstała ostatnia już
  nasza nowa
  droga, będąca w dużej części wariantem do drogi
  amerykańsko-kanadyjsko-nowozelandzkiej,
  na I Turni Severence Ridge. Let’s Go Home
  to łącznie ok. 670 m wspinania o trudnościach VIII+, C1,
  1 x A0
  (Maciej Ciesielski, Jakub Radziejowski, Wawrzyniec Zakrzewski).

Wawa na stanowisku na Let’s Go Home. Na drugim planie
Uli Biaho Tower.


Większa relacja z naszej wyprawy — w najbliższym numerze
„Taternika”. W bazie przebywaliśmy wraz z Grzegorzem Mikowskim, który
wspierał nas w naszych działaniach oraz z „niezależną od nas” wyprawą
Adama Pieprzyckiego i Marcina Szczotki.

Uczestnicy wyjazdu Sage Symfonia — Polish Karakoram Expedition
w składzie Maciej Ciesielski, Grzegorz Mikowski, Jakub Radziejowski
i Wawrzyniec Zakrzewski, pragnęliby jeszcze raz serdecznie podziękować
instytucjom i firmom, bez których wyjazd byłby niemożliwy: Polskiemu
Związkowi Alpinizmu, sponsorowi
tytularnemu — firmie Sage Symfonia,
firmie Atest, a także Uniwersyteckiemu Klubowi Alpinistycznemu z Warszawy
oraz KW Poznań. Ogromne podziękowania za niezawodny sprzęt
należą się też sponsorom sprzętowym, firmom Marmot, Yeti,
Montano,
Hannah, Lhotse, Climbing Technology
i Tendon, a także
sponsorom wspierającym: Vasque, Sporting Brożyna-Travellunch,
Maxim, FiveTen i Triop.

Działalność zespołu byłaby zdecydowanie ograniczona, gdyby nie
doskonałe prognozy pogody sponsorowane przez agencję PAMIR.

Wsparcia udzieliły także: magazyn Góry, portale
wspinanie.pl
i onet.pl, Spotkania z Filmem Górskim w Zakopanem,
Krakowski Festiwal Górski
oraz warszawskie Radio PIN.

Dodatkowo Maciej Ciesielski pragnie podziękować prezydentowi miasta
Gdynia — Wojciechowi Szczurkowi — fundatorowi Nagrody
im. A. Zawady.


Tekst i zdjęcia:

Jakub Radziejowski