W dniach 19–24 lutego w austriackiej dolinie Malta (Maltatal) wspinał się
zespół Klubu Wysokogórskiego Bielsko-Biała w składzie: Mariusz Nowak
i Alfred Sosgórnik.
W ciągu czterech dni wspinania zespół przebył sześć dróg:
Maltatal to dolina w obrębie Parku Narodowego Wysokie Taury.
W lecie
jest to rejon turystyczno-wspinaczkowy: skałki, rowery górskie
i wszechobecne wodospady.
W zimie króluje tu wspinanie
w lodzie, mikście i narciarstwo tourowe.
W dolinie wytyczono 62 drogi w lodzie i w mikście o łącznej długości
122 wyciągów.
W okolicy są jeszcze dwie doliny warte wspinaczkowej penetracji:
Mallnitz i Molltal.
Łącznie w tych trzech dolinach jest 95 lodospadów, na których
można pokonać 219 wyciągów.
Z Bielska Białej do miejscowości Malta jest ok. 750 km.
Najbardziej znane miejsce noclegowe to pensjonat Hubertus,
nastawiony na obsługę wspinaczy (suszarnia, kącik ostrzeniowo-naprawczy,
wypożyczalnia sprzętu, mały sklepik). Załoga mówi po angielsku
i zna warunki wspinaczkowe.
Ceny: od 22 euro za miejsce w pokoju ze śniadaniem,
25 euro za miejsce w apartamencie, 9 euro dopłata do HP.
W samej dolinie możliwości zakwaterowania ograniczone,
niektórzy wspinacze śpią w samochodach, ale na dłuższa metę nie jest
to chyba dobry sposób. Bardzo trudno w takich warunkach wysuszyć sprzęt
i ubranie.
Do poruszania się po dolinie konieczne są łańcuchy
lub samochód terenowy ew. jedno i drugie.
Wyceny trudności i czasów przejścia są rzetelne,
niemniej z perspektywy Tatr lub Słowackiego Raju wydają się zaniżone.
Przyczyn trzeba chyba szukać we względności definicji
stopni trudności skali WI.
Bliższe informacje i schematy dróg on-line:
www.maltatal-alpin.at.
Bardzo przydatny okazał się świeżo wydany przewodnik:
„Eisklettern In Oberkanten” Franza Kargera i Ingo Neumanna.
