Noc z 29 na 30.07 Adam i Marcin spędzili w obozie III na wys. 7400 m. Pogoda nie jest najlepsza i 30 rano zespół nie podjął jeszcze decyzji co do dalszych planów. W zamiarze było „klepnięcie” 8000 m (bez noclegu) i wycofanie się w dół.
Zaatakowanie K2 bez tlenu wymaga bowiem szczególnie dobrej aklimatyzacji, rozpoznania terenu, przygotowania drogi. Tymczasem kończy się lipiec – historycznie rzecz biorąc, najlepszy okres do przeprowadzania ataków szczytowych. W historii podboju K2 miało miejsce ok 305 wejść na szczyt. Ok 150 z nich odbyło się w ostatniej dekadzie lipca właśnie.
Przed 20 lipca weszło ok. 50 osób.
W pierwszej dekadzie sierpnia – ok. 35 osób.
Po 10 sierpnia – ok. 70 osób.
W tym roku końcówka lipca była bardzo kapryśna i nie dawała szansy na atak. Czy tradycyjnie dobry okres pogody przesunie się po prostu w tym roku na pierwszą dekadę sierpnia, która historycznie była okresem pogodowo trudnym? Tego chłopakom bardzo życzymy.
K2 trudno zdobyć w dwuosobowym zespole. O opóźnieniu całej akcji zadecydowała nie tylko pogoda ale 14 dniowe opóźnienie w dotarciu do bazy 30. osobowej nepalskiej wyprawy firmy Seven Summit Trek (16 Szerpów, 13 klientów). Wyprawa ta, działając pod presją czasu, przypuściła już pierwszy atak szczytowy (w założeniu przy pomocy aparatury tlenowej). Silną, wieleosobową grupą opuścili bazę 26.07. Atak ten załamał się jednak już w obozie I 27 lipca – na wprowadzeniu jedynie nerwowości do akcji górskiej się skończyło. Na szpicy pozostali więc Adam z Marcinem i słowacki zespół Petera Hamora, ktrórzy dotarli do obozu w tym samym czasie. Obóz III na wys. 7400 osiągnięto po praz pierwszy w tym sezonie.
Artur Hajzer
Pozostający w Polsce kierownik projektu PHZ
Wyprawa odbywa się w ramach programu sportowego „Polski Himalaizm Zimowy 2010 – 2015”, który patronatem honorowym objął Pan Bronisław Komorowski Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej. Program ma wsparcie Ministerstwa Sportu i Turystyki a sponsorem generalnym jest PKN Orlen S.A.
