27 czerwca wyrusza z Polski wyprawa PZA Kongur Shan 2012. Jej głównym celem jest dokonanie pierwszego polskiego oraz pierwszego kobiecego wejścia na Kongur Shan (właśc. Kongur Thag, 7719 m n.p.m). Szczyt ten, choć wysokością nie sięga magicznych ośmiu tysięcy, stanowi wyzwanie poważniejsze niż wiele spośród najwyższych gór świata.
Jest trudny technicznie, leży w niedostępnych górach Pamiru Chińskiego, dokonano na niego jak dotąd zaledwie kilku wejść. Ich autorami byli Brytyjczycy, Rosjanie i Japończycy. Wejście na Kongur Shan, górę bardzo rozległą, skalą nawiązującą do gigantów himalajskich (przewyższenie na północnej ścianie sięga 4200m) jest zatem celem o dużych wartościach sportowych.
Skład wyprawy tworzy pięć osób: Marcin Hennig (kierownik), Adam Ciućka, Aleksandra Dzik, Tomasz Rojek oraz Grzegorz Sosiński. Pierwszym ich celem będzie leżący w tym samym masywie co Kongur Shan szczyt Aklangam (7004 m n.p.m.) – technicznie znacznie łatwiejszy od Kongura, lecz także nie mający jak dotąd polskiego ani kobiecego wejścia. Następnie przeniosą się na Kongur Shan, gdzie będą działać w stylu alpejskim na drodze rosyjskiej. Zakończenie wyprawy planowane jest na 10 sierpnia. Część spośród uczestników zamierza pozostać w Azji do początku września, prowadząc działalność górską w Kirgistanie.
Cele wyprawy:
Kongur Shan – droga rosyjska – fot i topo M.Hennig
Kongur Shan (właśc. Kongur Tagh, 7719 m n.p.m.), jak również położony opodal Aklangan (7004 m n.p.m.), na którym zespół będzie się aklimatyzował przed zmierzeniem się z głównym celem, leżą w masywie Kongur Shan (chiń.: 公格尔山; pinyin: Gōnggé’ěr Shān) w zachodnich Chinach. Masyw ten zaliczany bywa bądź do łańcucha górskiego Kunlun, bądź do Pamiru Chińskiego, oddzielającego pustynię Takla Makan od Wyżyny Tybetańskiej. W obydwu przypadkach Kongur Shan stanowi najwyższy wierzchołek tych pasm.
Aklangam (7004 m n.p.m)
Góra położona na północny-zachód od szczytu stanowiącego główny cel wyprawy. Jest ostatnim wybitnym wierzchołkiem z tej strony masywu, który następnie opada gwałtownie ku miejscu gdzie zlewają się z sobą rzeki Kiengszybiersu i Modżysu, tworząc rzekę Giozdarji. Szczyt, choć technicznie znacznie łatwiejszy niż Kongur Tagh, bardzo długo pozostawał niezdobyty. Pierwszego wejścia dokonała południowo-zachodnią granią wyprawa rosyjska pod kierownictwem A. Lebiediewa dopiero w roku 2002. W roku 2007 także Rosjanie dokonali pierwszego trawersu góry. Zarówno droga pierwszych zdobywców, jak i trawers, wycenione zostały w skali rosyjskiej na 4B. Góra nie ma wejścia polskiego ani kobiecego.
Kongur Shan (Kongur Tagh, 7719 m n.p.m)
Nazwa Kongur Tagh tłumaczona jest jako “Ukryta Góra”. Z racji położenia w rejonie trudno dostępnym i odległym od cywilizacji szczyt został odkryty przez Europejczyków dopiero w 1900r., zaś jego lokalizację i wysokość dokładniej określono dopiero w roku 1920.
Góra długo pozostawała dziewicza. W 1956 roku chińsko-sowiecka wyprawa zdobyła niezbyt odległą i popularnie dziś odwiedzaną Mustagh-Atę, jednak próba wejścia na Kongur-Shan zakończyła się niepowodzeniem. Dla przybyszy z Zachodu rejon otwarto dopiero w 1980r. Wtedy właśnie brytyjska wyprawa pod kierownictwem Chrisa Boningtona dokonała pierwszego wejścia na Kongur-Shan.
Oprócz poprowadzonej wówczas drogi brytyjskiej na górze wytyczono w kolejnych latach jeszcze dwie inne drogi: japońską oraz rosyjską, którą planuje wspinać się polska wyprawa. Drogę tę, wiodącą północno-zachodnią ścianą (północno-zachodnim żebrem), pokonały po raz pierwszy w roku 2004 trzy połączone ekipy z Rosji (Moskwa, Krasnojarsk, Petersburg). Udało im się to w drugim roku prób, po nieudanych usiłowaniach przejścia północnej ściany. Wcześniej drogę tę próbowali pokonać Amerykanie, jednak bezskutecznie. Po przejściu przez Rosjan otrzymała ona nazwę „Moscow Express” i wycenę rosyjską 6A. Została powtórzona zaledwie raz, przez kolejną wyprawę rosyjską w roku 2007.
Według statystyk na Kongurze działało jak dotąd ponad 20 wypraw. Do tej pory odbyły się już trzy nieudane polskie próby (1999r. – na drodze japońskiej, 2002r. – na drodze brytyjskiej, 2007r. – na drodze rosyjskiej). Wyprawa PZA Kongur Shan 2012 działać będzie na drodze rosyjskiej w stylu alpejskim, wykorzystując aklimatyzację zdobytą wcześniej na Aklangam. Celem ekspedycji jest dokonanie pierwszego polskiego oraz pierwszego kobiecego wejścia na szczyt Kongur Shan.
Uczestnicy wyprawy:
Marcin Henning – kierownik
Lat 35. Architekt, absolwent Politechniki Gdańskiej. Wielokrotny uczestnik i kierownik wypraw w góry wysokie. Wspinał się w Tatrach, a także w Alpach, na Kaukazie, w Tien Shanie, Pamirze i Kun Lunie. Jest pierwszym Polakiem, który zdobył wszystkie pięć 7-tysięczników byłego ZSRR uzyskując tym zaszczytny rosyjski tytuł „Snieżnyj Bars” (pol. śnieżna pantera). Za to osiągnięcie uzyskał wyróżnienie na Kolosach 2006 w kategorii Alpinizm. Kierownik wyprawy z 2007 roku, która podjęła 3 polską próbę zdobycia Kongur Shan.
Adam Ciućka
34 lata. Klub Wysokogórski Bielsko-Biała. Pochodzi z Jeleśni koło Żywca. Na co dzień zajmuje się pielęgnacją ogrodów w UK. Zdobywca czterech siedmiotysięczników. Wszedł na Gasherbrum II a w 2011 roku uczestniczył w wyprawie na Makalu.
Aleksandra Dzik
(BluEmu, Ternua – Negra Sport, Camp, Lifesystems, Marabut)
Absolwentka psychologii i socjologii w ramach MISH Uniwersytetu Śląskiego, doktorantka socjologii na Uniwersytecie Jagiellońskim. Alpinistka, skialpinistka, zawodniczka w rajdach przygodowych. Na swym koncie ma m.in. wejście na ośmiotysięczny Gasherbrum II. Jako pierwsza Polka zdobyła niebezpieczny Pik Pobiedy i stanęła na wszystkich siedmiotysięcznikach b. ZSRR, uzyskując tytuł Śnieżnej Pantery. Wśród innych jej osiągnięć wymienić można mistrzostwo Polski w skialpinizmie oraz ukończenie jako pierwsza kobieta najdłuższego dystansu zawodów Elbrus Race. Jest międzynarodowym przewodnikiem górskim UIMLA, współprowadzi firmę turystyczną BluEmu.
Tomasz Rojek
Z wykształcenia inżynier oprogramowania. Najmłodszy uczestnik wyprawy. Wspinał się w Tatrach, Alpach, na Kaukazie, w Pamirze oraz w Małym Pamirze. Uczestnik pierwszej od 32 lat wyprawy wspinaczkowej do Afganistanu. Zdobywca trzech dziewiczych szczytów w Korytarzu Wachańskim (o wysokości ponad 5000m n.p.m.). W wieku 20 lat wszedł na Pik Lenina (7134m n.p.m.). W roku 2012 dokonał pierwszego polskiego zimowego przejścia południowej ściany Kazbeku.
Grzegorz Sosiński
37 lat, mieszka w Gdańsku. Prowadzi wraz z kolegą małą firmę zajmującą sie pracami wysokościowymi i obsługą imprez integracyjno-plenerowych. Instruktor wspinaczki sportowej. Wspinał się w górach Kaukazu drogami od 2B do 5B (wycena rosyjska),m.in. Giestole 3B – 4850mnpm; Kasztan Tau 5B – 5150m. W 2009 r. uczestniczył w wyprawie na Nanda Devi East (7816 m n.p.m.). Poza tym biega na długie dystanse oraz uprawia narciarstwo biegowe. Zainteresowania niezwiązane ze sportem: orientalistyka ze wskazaniem na kaukazologię i kulturę perską.
Sponsor wyprawy:
Uczestnicy wyprawy dziękują firmie Negra Sport za przekazanie polarów.
Sponsor udziału Adama Ciućki w wyprawie:
Sponsorzy udziału Aleksandry Dzik w wyprawie:
Sponsorzy udziału Marcina Henniga oraz Grzegorza Sosińskiego w wyprawie:
Patroni medialni wyprawy:
