„HIMALAJE, KARAKORUM. Obrazki i głosy z gór. Wystawa jubileuszowa Polskiego Związku Alpinizmu”, czyli prace Bogdana Jankowskiego można było już oglądać w Lądku-Zdroju, Krakowie, Opolu, Raciborzu. Tym razem, za sprawą Akademickiego Klubu Górskiego, będziemy ją mogli obejrzeć w Łodzi. Wernisaż odbędzie się 18 lutego 2014 r. (wtorek) o godz. 19.00. Uświetni go swoją obecnością autor prezentowanych zdjęć i nagrań, a słowo wstępne wygłosi Piotr Pustelnik.
W 2013 roku mija 110 lat od powołania do życia Sekcji Turystycznej Towarzystwa Tatrzańskiego, uznawanej za pierwszą organizację alpinistyczną w Polsce. Z Sekcji, po kilku zmianach nazw i statutów, wyłonił się Klub Wysokogórski, przekształcony w 1974 roku, decyzją władz państwowych, w Polski Związek Alpinizmu. W roku 2014 przypada 40. rocznica utworzenia PZA.
Z okazji tych rocznic zapraszamy do obejrzenia wystawy fotograficznej Bogdana Jankowskiego. Autor starał się pokazać na zdjęciach piękno gór wysokich, ale też cząstkę historii polskiego alpinizmu. Towarzyszące zdjęciom autentyczne nagrania dźwiękowe pozwalają wczuć się w atmosferę wypraw, posłuchać odgłosów karawany, modłów buddyjskich mnichów, relacji ze szczytów, z wydarzeń wesołych i dramatycznych, głosów nieżyjących już ludzi gór…
Po raz pierwszy wystawa została zaprezentowana we wrześniu br. podczas Przeglądu Filmów Górskich w Lądku-Zdroju, który wraz z PZA i „Taternikiem” był jej współorganizatorem. Przedsięwzięcie wsparła Fundacja im. J. Kukuczki.
Bogdan Jankowski, ur. 1938, dr inż. elektronik, prac. nauk. Politechniki Wrocławskiej, taternik, instruktor alpinizmu. Wspina się od 1959 r., najpierw w Tatrach (5 nowych dróg), później w Alpach, Pamiro-Ałaju (5 dziewiczych szczytów) i Pamirze. W latach 1969-2003 uczestnik 9 wypraw w góry wysokie, m.in. kierowanych przez Andrzeja Zawadę. Brał udział m.in. w ekspedycji, podczas której Polacy dokonali pierwszego wejścia na Kunyang Chhish (7852 m) w 1971 r. i w tej z roku 1980 r., podczas której Polacy, jako pierwsi na świecie, zdobyli Everest (8848 m) zimą.
Był członkiem zarządu PZA (1977-92), a w kadencji 1995-98 jego wiceprezesem. Był także prezesem KW we Wrocławiu (1974-80) i przez wiele kadencji członkiem jego zarządu. Jako licencjonowany radioamator-krótkofalowiec organizował łączność radiową na wyprawach, jest pomysłodawcą i założycielem utworzonego w r. 1980 zespołu łączności radiowej Związku. Został dwukrotnie odznaczony złotym medalem „Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe”, Złotym Krzyżem Zasługi oraz otrzymał nagrodę „Fair Play” Polskiego Komitetu Olimpijskiego. Jest członkiem honorowym PZA.