Polar Sun Spire (1590m) leży na północno-wschodnim wybrzeżu Ziemi Baffina w rejonie Sam Ford
Fiord. Celem wyprawy było wytyczenie nowej drogi na północnej ścianie PSS (1525m). Dotychczas
na tej największej ścianie rejonu istniały dwie drogi – amerykańska i norweska.
Droga amerykańska (Jeff Chapman, Warren Hollinger, Mark Synnott)– The Great and Secret
Show, VII, 5.11, A4, WI4,36 wyciągów, 39 dni wspinania, maj/czerwiec/lipiec 1996. Droga
wiedzie systemem diagonalnych zacięć mniej więcej pośrodku północnej ściany. Zespół po 13-tu
dniach wspinania zjechał do podstawy sciany w celu dobrania żywności i paliwa koniecznych do
dokończenia drogi. Po dwóch dniach odpoczynku, Amerykanie kontynuowali wspinanie przez
następne 26 dni osiągając szczyt na początku lipca. Zejście ze szczytu odbyło się zjazdami przez
Headwall i poprzez zejście wschodnim żebrem.
Droga norweska ( Bjarte Bo, Halvor Hagen, Torkel Roisli, Odd-Roar Wiik) – VII, 5.10, A4, 30
wyciągów, 19 dni, 8-26 maj 2000r. Linia wiedzie systemem rys i zacięć na północnej ścianie
wyprowadzającej na wschodnie zebro zejściowe. Po ok. 300m śnieżnego terenu kontynuuje przebieg
systemem rys na Headwallu. Zespół schodził tą samą drogą co Amerykanie.
Droga szwajcarska z 1987 r. (Peter Gobet, Xaver Bongard) na wschodniej ścianie, biegnie systemem
kominów na lewo od drogi norweskiej i polskiej. Zespół szwajcarski jako pierwszy stanął na szczycie
PSS.
Rejon Sam Ford Fiord jest oddalony od najbliższej osady o ok.6 godzin jazdy skuterem śnieżnym.
Generalnie w tej części Ziemi Baffina (Clyde River) ilość wypraw wspinaczkowych w skali roku
oscyluje w granicach pięciu ekspedycji. Poza alpinistami, rejon odwiedzany jest przez entuzjastów
base jumpingu i narciarstwa ekstremalnego. W tym roku byliśmy pierwszym zespołem działającym
z Clyde River. Według przewodników, tuz przed końcem naszego wspinania pojawił się zespół
dwóch Polaków zamierzający wspinać się na Great Cross Pillar, ale nie udało nam się dowiedzieć
żadnych szczegółów. W rejonie nie istnieje żadna forma zorganizowanej służby ratowniczej,
wiec wszyscy działający zdani są na własne siły. Jedyna możliwa forma komunikacji jest telefon
satelitarny. W czasie 25 dni działania w ścianie (wraz z zejściem) zaledwie trzykrotnie widzieliśmy
skutery przemierzające fiord. W okresie działania temperatury oscylowały miedzy minus20, a
minus 5 st. Celsjusza, przy czym odczuwalność zimna była w naszej ocenie przynajmniej o 10
stopni niższa. Niskie temperatury dokuczały nam zwłaszcza w pierwszych dwóch tygodniach
wspinania. Później „ociepliło” się, ale wiejący wiatr powodował, że przy opadach śniegu odzież i
sprzęt pokrywały się skorupą lodową, co zdawało nam się czymś gorszym od silnego mrozu. Od
początku trzymaliśmy się założenia , ze wspinamy się w codziennie bez względu na warunki. W
czasie wytyczania drogi mieliśmy dwa dni odpoczynku – 17/04 i 29/04.
Wyprawa odbyla się z inicjatywy Marcina Tomaszewskiego w ramach projektu 4 Zywioly
(www.4zywioly.net)
Informacja o wytyczonej drodze:
Nazwa: Superbalance
Trudnosci: VII (skala bigwall), A4, M7+
Kotwy stanowiskowe: 30 szt. 10mm
Rivety: 15 szt.
Czas: 14/04 – 07/05/2012, 24 dni, dnia 08/05 zjazdy i zejście ze ściany (droga poprzedników).
Zespół: Marek Raganowicz, Marcin Tomaszewski. Działalismy bez żadnego wsparcia czy asysty (np.
grupy trekkingowej).
Sponsorzy:
Grant: Polski Związek Alpinizmu
Sponsor główny: CAN Offshore
Sponsorzy sprzętowi: Zamberlan, Grivel, Goal Zero, Monkey’s Grip, Hi Mountain, Edelrid
Wspierajścy: Atest, Lyofood, Timex, Olympus, TS2, GoPro, Uvex, Petzl, Black Diamond, MSR,
EPA Energetyka.
Strony internetowe:
www.4zywioly.net
www.geronimo.civ.pl
www.reganclimbing.com
Zapraszamy do przeczytania sprawozdania z wyprawy
Schemat drogi
Zdjęcie ściany z drogą i biwakami
