W terminie 3-24 sierpnia 2014 roku odbyła się wyprawa Wielkopolskiego Klubu Taternictwa Jaskiniowego do Jaskini Krubera – Voroniej, której celem było sportowe przejście i zdobycie suchego dna (Game Over -2080 m) najgłębszej jaskini świata.
Do Abchazji dotarliśmy od strony Gruzji – zdecydowaliśmy się na podróż od wschodniej granicy ze względu na brak konieczności posiadania wizy rosyjskiej.
Lecimy do Kutaisi, z Kutaisi przez przejście graniczne Ingur bez problemów przechodzimy do Abchazji. W Suchumi, na podstawie pozwoleń na wjazd, o które wcześniej aplikowaliśmy i otrzymaliśmy drogą internetową, otrzymujemy wizy uprawniające nas do przebywania na terenie Abchazji. Tego samego dnia docieramy do Gantiadi, gdzie znajduje się baza dolna wyprawy.
Tu wita nas kierownik wyprawy Yuriy Kasyan oraz jego zastępca Gennadiy Samokhin i inni uczestnicy.
Kolejnego dnia (05.08) pierwsza grupa, składająca się głównie z rosyjskich i ukraińskich grotołazów jedzie w góry. My czekamy na dole jeszcze jeden dzień, odpoczywamy po podróży nad morzem Czarnym i zbieramy moc i siły na działalność górską.
Następnego dnia (06.08) na pace transportowego gaza, który wjeżdża na wszystko co spotka w okolicy, udajemy się w góry. Podróż trwa około 4 godzin. Początkowo przez las, potem po przejeździe przez „Wrota Arabiki” wjeżdżamy w strefę łąk alpejskich. Pogoda nas nie rozpieszcza – leje cały dzień. Tego dnia wykonujemy jeszcze po dwa-trzy transporty ekwipunku – samochód nie dojeżdża do samej bazy – zatrzymał się 40 minut drogi od niej. Wieczorem Yuriy Kasyan wita i przedstawia wszystkich uczestników wyprawy.
Następny dzień (07.08) to kolejne transporty oraz dzień budowania bazy – kuchni, magazynu, jadalni i pakowania sprzętu oraz jedzenia, które mamy zabrać do jaskini. Od kolejnego dnia (08.08) rozpoczynamy wyjścia do jaskini – dla nas trwają one 2 dni, w trakcie których schodzimy na głębokość od -350 do -700 m i wracamy tego samego dnia na powierzchnię. 10.08 to dzień odpoczynku przed zasadniczą akcją.
Ekipa WKTJ i Yuriy Kasyan – kierownik wyprawy Krubera-Voronia 2014 (fot. M. Borowiecka)
11.08 ruszamy do jaskini na dłużej. Pierwszy cel – biwak na -70 m. Mamy ze sobą sporo ładunku i zabieramy jeszcze wory pozostawione po drodze. Akcja zajmuje nam ok. 6,5 godziny. Kolejny dzień – na -1200 m – kolejne transporty (7 godzin). I kolejny na 1400 m (3 godziny). Tutaj szykujemy się do akcji na Game Over.
14.08 ruszamy w 6-cio osobowej grupie w stronę dna. Po chwili docieramy do syfonu na -1440 m i wszyscy bezpiecznie go pokonujemy. Docieramy do obozu na -1640 m, tu zostaje Gosia, a reszta ekipy podąża dalej w stronę Game Over. Na dno docieramy ok. 20-tej w składzie Dorota Drzewiecka (pierwsza Polka na Game Over), Bogdan Guzik, Wojciech Hołysz, Amadeusz Lisiecki i Michał Macioszczyk.
Game Over (fot. M. Macioszczyk)
WKTJ na Game Over (-2080 m) – od lewej Bogdan Guzik, Wojtek Hołysz, Michał Macioszczyk, Amadeusz Lisiecki, Dorota Drzewiecka (fot. M.Macioszczyk)
W obozie 1640 m jesteśmy z powrotem ok. 23, po krótkiej gościnie cała szóstka udaje się na biwak 1400 m. Jeszcze raz przekraczamy syfon i około 3 rano dochodzimy do biwaku. Akcja na dno i z powrotem zajmuje nam 15 godzin.
Po dwóch dniach (17.08) pierwsza ekipa wychodzi na powierzchnię, kolejna dzień później. W sumie spędzamy 7, a część z nas 8 dni w jaskini.
W międzyczasie na dnie świata (16.08) staje Kazimierz Szych z TOPR oraz Miłosz Forczek z Klubu Alpinistycznego przy Grupie Beskidzkiej GOPR.
Pozostają nam jeszcze 4 dni w górach, które przynoszą kolejne transporty w jaskini, działalność eksploracyjną w okolicznych jaskiniach – m.in. jaskinia Berchilskaya, atrakcje bazowe i zasłużony wypoczynek.
22 sierpnia zjeżdżamy z gór do Gantiadi, a kolejnego dnia docieramy do Kutaisi. Do Polski wracamy 24.08.
Wyprawa do jaskini Krubera – Voronia miała charakter międzynarodowy: wzięli w niej udział Ukraińcy, Rosjanie, Włosi, Izraelczyk, Polacy.
Uczestnicy:
Michał Macioszczyk (kierownik), Dorota Drzewiecka, Małgorzata Borowiecka (tłumacz), Bogdan Guzik, Wojciech Hołysz, Amadeusz Lisiecki (wszyscy z WKTJ) i Kazimierz Szych (Speleoklub Tatrzański/TOPR).
Dziękujemy Yuriyowi Kasyanowi oraz Ukraińskiemu Związkowi Speleologicznemu za możliwość wzięcia udziału w wyprawie.
