Tennengebirge (lato i jesień) 2017

Lato 2017:

Skrócona w tym roku wyprawa żagańskiego Speleoklubu Bobry w austriacki masyw Tennengebirge przyniosła nieoczekiwane efekty. Działaliśmy w górach tylko dwa tygodnie (29.07-13.08), więc należało się sprężać. Spowodowało to aktywność aż w dwudziestu jaskiniach, spośród których dziesięć to nowe jaskinie i dziesięć poznanych w ubiegłych latach, ale nie do końca wyeksplorowanych bądź nie było w nich wykonanych pomiarów. Łącznie udało się wyeksplorować 790 m korytarzy, a pomierzonych zostało w sumie 1089 m (w tym 300 m jako część zaległości pomiarowych z ubiegłych lat w 10 znanych wcześniej jaskiniach). W jaskini JackDaniels, po kolejnych metrach wspinaczki w ponad 150 m Studni Deszczu, ujawniła się kontynuacja pod stropem w postaci szczeliny do nieznanego, natomiast odkryta w ubiegłym roku jaskinia Frankenstein ładnie, acz wąsko puszczała wgłąb, ale zakończyła się niespodziewanie na głębokości -166 m. Po wielu latach zamknęliśmy w końcu problem okna w Hadesie, doprowadzającego do równoległej, ponad 120 m studni łączącej się na głębokości prawie -400 m z ciągiem głównym. Jednak najciekawszym objawieniem okazała się znana od dawna, ale jakoś ciągle omijana studnia wlotowa P-D27, której nadaliśmy nazwę Środkowa. Z dna 30 m wlotówki weszliśmy w meander, który doprowadził nad ciąg studni. Deszczowa pogoda w końcówce wyprawy uniemożliwiła niestety dalsze działania i przerwaliśmy eksplorację na głębokości -92 m. W dole nie widać dna obszernej, pionowej studni, gdzie rzucony kamień leci kilka sekund zanim pierwszy raz odbije się od ścian… Szacujemy odważnie na przynajmniej -200 m. Ale to już temat przyszłościowy.

Jesień 2017:

Kończąc letnią  wyprawę w sierpniu zostawiliśmy ciekawy problem eksploracyjny w jaskini Środkowej na głębokości -92m. Jaskinia ta stała się głównym celem jesiennego wyjazdu uzupełniającego, który odbył się w terminie 26.09-3.10.2017. Rozpoczynająca się na -80m Studnia Letnia okazała się, zgodnie z oczekiwaniami, początkiem obiecującej eksploracji. Z dna tej 70m studni wyszliśmy w oknie kolejnej głębokiej studni, Jesiennej, o głębokości około 100m. Stamtąd ciągiem kaskad, meandrów i studni, w trzech kolejnych akcjach osiągnęliśmy głębokość -420m w dość wąskiej, poziomej szczelinie, za którą widnieje pionowa kontynuacja. Po drodze zostało kilka rozwidleń do sprawdzenia, a w Studni Amfilada o nieznanej jeszcze głębokości (poziom około -240m) otwiera się obszerna pionowa przestrzeń. To już konkretny przyczółek dla letniej wyprawy w 2018r.

Ze względu na sprzyjającą pogodę, oprócz eksploracji w jaskini Środkowej prowadziliśmy działania powierzchniowe. Ich efektem są trzy nowe, niewielkie jaskinie: P-D60 (34m/-19m), P-D61 (-40m) i P-D62 (30m/-21m).

Działaniami kierował Daniel Oleksy, a wspierali go: Karol Borejszo, Rajmund Kondratowicz, Franciszek Kramek, Emil Piotrowski, Marek Sawicki, Krzysztof Wypych (Speleoklub Bobry Żagań) oraz Wojciech Łużniak (Jeleniogórski Klub Jaskiniowy).

Podsumowanie działań w Tennengebirge w 2017r

Kierownicy wyprawy: Rajmund Kondratowicz (lato), Daniel Oleksy (jesień)