Sprawozdanie z wyprawy Krakowskiego Klubu Taternictwa Jaskiniowego Dürrkar 2009
W dniach 31.07-28.08.2009 działała w masywie Leoganger Steinberge dwudziestoosobowa wyprawa Krakowskiego Klubu Taternictwa Jaskiniowego pod kierownictwem Andrzeja Ciszewskiego. Celem wyprawy była kontynuacja eksploracji w jaskiniach Dürrkaru, w których prowadziliśmy działalność w ubiegłym roku, a w szczególności w systemie Tropik Höhle –Viertel Höhle, w którym w dwóch ciągach pionowych zostały osiągnięte odpowiednio głębokości – 330m i -370m, przy sumarycznej długości systemu ok. 3 km.
W czasie tegorocznej wyprawy była kontynuowana eksploracja obydwóch ciągów studni. W jej wyniku w jaskini Viertel Höhle po pokonaniu rozwiniętej na ogromnej szczelinie studni o głębokości ponad 200 m dotarliśmy do rozbudowanego w poziomie na głębokości ok. 670 m ogromnego systemu niewielkich rozmiarów meandrów i galerii prowadzących w różnych kierunkach. W tym ciągu została ostatecznie osiągnięta głębokość -690m, a eksploracja została przerwana nad kolejną szczelinową studnią o głębokości 20 do 30 m.
Ciąg ten rozwija się jak na razie w kierunku wywierzyska Birnbachloch usytuowanego w południowej części masywu Leoganger Steinberge tj. po przeciwnej stronie masywu w stosunku do wywierzyska Lamprechtsofen. W rejonie tym pozostały wsumie do sprawdzenia cztery otwarte problemy eksploracyjne. W jaskini Tropik Höhle była kontynuowana eksploracja głównego ciągu. Po osiągnięciu dna studni, w której przerwano eksplorację w roku ubiegłym okazało się, że na jej dnie bierze początek ok. 170m głębokości studnia z wodospadem wprowadzająca na dnie do opadającego w dół meandra, w którym przerwano eksplorację. Ciąg ten zmierza jak na razie na zachód i jego najdalszy punkt znajduję się już pod powierzchnią Nebelsbergkaru w odległości ok. 250m w linii prostej od jaskini Lamprechtsofen. Oddzielony jest od niej jednak wielkim pęknięciem rozwijającym się wzdłuż wschodniej grani ograniczającej Nebelsbergkar. W związku z tym trudno powiedzieć czy ma on szansę na dołączenie się do jaskini Lamprechtsofen czy rozwinie się, jako niezależna jaskinia. Obydwa pionowe ciągi jaskini a szczególnie ciąg studni w Tropik Höhle stwarzają zagrożenie z powodu kolektorowania przez nie kilku cieków wodnych.
Równolegle prowadzona była eksploracja innych ciągów studni w różnych częściach systemu. W większości przypadków zakończyła się ona połączeniem z wyeksplorowanymi wcześniej partiami jaskini.
W efekcie naszej eksploracji w Systemie Tropik – Viertel Höhle osiągnęliśmy w dwóch różnych ciągach pionowych głębokości odpowiednio -533 i -690m, a sumaryczna długość systemu osiągnęła ok. 4,5 km. Oprócz działalności w tym systemie prowadziliśmy również eksplorację powierzchniową innych jaskiń na terenie Dürrkaru. W najgłębszych z nich osiągając -65m. W czasie kilku wycieczek powierzchniowych przeprowadziliśmy również wstępne rozpoznanie otworów znajdujących się na terenie kotła Hochgrub. W czasie trwanie wyprawy wyeksplorowaliśmy ok. 1700 m korytarzy.
Andrzej Ciszewski
