UWAGA! Tekst zamieszczony poniżej jest wyłącznie REGULAMINEM PROGRAMOWYM kursu i sam w sobie nie stanowi oferty szkolenia prowadzonego przez COS-PZA. Kursy realizowane przez COS-PZA są wymienione w zakładce KURSY PROGRAMY I TERMINY na bieżący sezon.
Zasady uczestnictwa:
Kurs wspinaczki skalnej na własnej asekuracji jest przeznaczony dla absolwentów:
– kursu „wspinaczki po drogach ubezpieczonych” oraz
– kursu uzupełniającego „Ze sztucznej ściany w skałki (drogi ubezpieczone)”,
Jest on kontynuacją programową wyżej wymienionych kursów. Uzupełnia wyszkolenie do poziomu pełnego kursu wspinaczki skalnej. Przygotowuje do samodzielnego wspinania w rejonach skałkowych niemających charakteru wysokogórskiego, na drogach bez stałej asekuracji. Ukończenie kursu i zdanie egzaminu uprawnia do otrzymania karty wspinacza. Osoby niepełnoletnie mogą być szkolone po uzyskaniu pisemnej zgody podpisanej przez rodziców (prawnych opiekunów).
Forma zajęć: zajęcia praktyczne w skałkach przeplatane teorią. Zajęcia teoretyczne nie muszą mieć charakteru wykładów wygłaszanych w sali, lecz mogą być realizowane w inny sposób, np. w terenie w trakcie przerwy w ćwiczeniach praktycznych.
Czas trwania: nie krócej niż 4 dni.
Ilość szkolonych: na jednego instruktora do czterech osób.
Prowadzący: instruktorzy PZA – wspinaczki skalnej, taternictwa i alpinizmu.
Absolwent otrzymuje zaświadczenie o ukończeniu kursu zgodnie z programem PZA, podpisane przez instruktora oraz kierownika kursu (jeśli kurs był organizowany przez klub lub szkołę wspinaczkową). Warunkiem zaliczenia kursu jest opanowanie wymienionych w programie umiejętności w zakresie techniki asekuracji i pozostałych technik linowych oraz samodzielne i swobodne pokonywanie z dolną asekuracją dróg skalnych o trudnościach co najmniej IV UIAA Organizator ma obowiązek wręczyć każdemu uczestnikowi program kursu, w celu umożliwienia klientowi kontrolowania jakości świadczonej usługi.
Treść zajęć
Tematy wykładów
- Sprzęt niezbędny do samodzielnego instalowania punktów asekuracyjnych (kostki, kostki mechaniczne itp.).
- Teoria asekuracji.
- Formacje skalne (zakres podstawowy).
- Niebezpieczeństwa wspinania.
- Pierwsza pomoc (zakres podstawowy).
- Style wspinania, przewodniki i rejony wspinaczkowe.
- Normy etyczne obowiązujące w środowisku wspinaczy, zagadnienia ochrony przyrody.
- Historia wspinania (opcjonalnie).
Zajęcia praktyczne
Muszą zostać wyuczone następujące umiejętności:
- praktyczna znajomość węzłów: prusik, bloker, stoper taśmowy;
- dobieranie sprzętu do konkretnej drogi i poprawne noszenie go;
- samodzielne zakładanie punktów asekuracyjnych (kostki, kostki mechaniczne itp.);
- wykorzystanie punktów naturalnych;
- łączenie punktów asekuracyjnych;
- budowanie stanowisk asekuracyjnych dolnych, górnych i pośrednich;
- wspinaczka drogą dwuwyciągową – zagadnienia asekuracji, zmiana na prowadzeniu;
- obsługa 2 przyrządów asekuracyjnych w zakresie podawania, wybierania, hamowania liny oraz jej blokowania i odblokowania; przyrządy: kubek (dowolny rodzaj) lub płytka oraz półwyblinka z karabinkiem HMS; opcjonalnie dodatkowo grigri;
- właściwe rozmieszczanie punktów przelotowych;
- prawidłowe prowadzenie liny jednożyłowej; opcjonalnie dodatkowo dwużyłowej;
- zakładanie stanowisk zjazdowych; – zjazd w wysokim przyrządzie wraz z odpowiednią autoasekuracją;
- rozwiązywanie prostych sytuacji awaryjnych w trakcie zjazdu;
- pokonywanie różnych formacji skalnych z zastosowaniem odpowiednich technik wspinaczkowych;
- wychodzenie po linie (prusikowanie);
- opuszczenie partnera przy zablokowanym przyrządzie 2-funkcyjnym;
- opcjonalnie: uwalnianie się na stanowisku od ciężaru wiszącego partnera;
- opcjonalnie: łączenie lin pod obciążeniem i przepuszczanie węzła przez karabinek (najprostszą metodą).
