„Kanin 2019”

XXI letnia wyprawa Sekcji Taternictwa Jaskiniowego KW Kraków w słoweński masyw Kanin odbyła się w dniach 26.07-12.08.2019. W tym roku, podobnie jak w latach poprzednich skupiliśmy się na działalności w systemie BC 4- Mala Boka o deniwelacji 1319 m i całkowitej długości 11932 m.

Nasza działalność prowadzona była w oparciu o bazę powierzchniową, zlokalizowaną na wysokości 1806 m n.p.m. w ruinach schroniska „Planinski Dom”. W tym roku za sprawą ratowników górskich został tam postawiony stalowy kontener, który stał się bazą dla służb ratowniczych z Bovca. Po zeszłorocznej letniej eksploracji zostawiliśmy 3 główne przodki. W tym roku podjęliśmy decyzję o działalności tylko w jednej części systemu ze względu na odległość, czas wyprawy i nasze moce. Wybór padł na rejon za „Kolektorem ” a dokładnie w odkrytych przed rokiem partiach AKŚ( Absolutny Koniec Świata) oraz w partiach nad syfonem końcowym za „ Death Water”. Miejsca te położone są w południowej, odległej części systemu, w bliskiej odległości od Velikiej Boki. Przyłączenie jej do systemu BC 4 – Mala Boka jest naszym celem eksploracji od 2016 roku. Dystans horyzontalny między jaskiniami wynosi ok.200 m( stan na 2018).

Podjęcie eksploracji w najbardziej odległej części systemu wymagało od nas przeniesienia II biwaku w galerii Vilinskiej do podstawy Milanov Komina. Całkowity dystans do pokonania od otworu BC 4 do przodka w AKŚ to 4,5 km ciągu i ponad 1200 m w pionie. Już samo dotarcie do II biwaku pod Milanov Kominem było nie lada wyczynem sportowym. Początek wyprawy to głównie transporty i zaopatrzenie dwóch biwaków: pierwszego na głębokości 823 m, w pobliżu połączenia jaskini BC 4 z Małą Boką w sali „BC Beach” i drugiego w końcowej części galerii Vilinskiej, na głębokości 800 m u podstawy Milanov Komina. Dodatkowo rokrocznie kontynuujemy wymianę starych, zniszczonych lin i punktów asekuracyjnych w głównym ciągu BC4.

Partie za „ Kolektorem” to ciasne meandry i niskie rozmycia miedzy-ławicowe . W rejonie AKŚ lokalizujemy nowy ciąg rozwijający się na N. Jest to bardzo ciasne pęknięcie tektoniczne, w którym po licznych próbach, szukając możliwości przejścia na różnych poziomach, udaje się dotrzeć do znanych od strony galerii Vilińskiej partii blisko II biwaku. Niestety „skrót” przez pękniecie, nie cieszył się popularnością, pomimo znacznej redukcji odległości na przodek AKŚ do 300 m. Ze względu na ciasnoty eksploracja prowadzona była drogą” normalną” przez Kolektor i partie” Death Water”, gdzie odległość do AKŚ wynosi 1km!

W wyniku prac w AKŚ oprócz w/w skrótu w kierunku na S zostaje odkryty bardzo ciasny ciąg o długości 40 m. Ze względu na bardzo duże nagromadzenie ciasnot, podjęliśmy decyzję o wstrzymaniu eksploracji w tym miejscu.

W partiach nad syfonem końcowym – ciąg rozwija się w interesującym dla nas kierunku południowym. Kartujemy tam ponad 200 m i przesuwamy się o kolejne 59 m na S, zmniejszając dystans do Velikiej Boki. Obecny przodek do dwa kominy ok. 15 m wysokości z silnym przewiewem i będzie to z pewnością jeden z głównych punktów następnej wyprawy!

W tym roku również powróciliśmy do komina na początku „ Kolektora”. Jest to „ up-stream” ciągu wodnego doprowadzającego wodę do wspomnianego „Kolektora”. Komin ten jest niezwykle interesujący pod kątem możliwości kontynuacji Galerii Vilinskiej w kierunku północno-zachodnim, czyli w kierunku Virtaglavicy oraz systemu Renejevo Brezno-P4. Pierwsze 35 m komina o średnicy 8 m zostało wspięte techniką hakową w roku 2016 i 2017. Obecnie najwyższy punkt do którego docieramy podczas tegorocznej wyprawy znajduję się 85 m nad spągiem. W górnej części, komin rozdziela się na dwa niezależne ciągi w których wyraźnie czuć przewiew. Z najwyżej osiągniętego punktu widoczna jest dalsza kontynuacja, która wymaga wspinaczki ok.16-20 m. Już w listopadzie planujemy wyjazd , którego celem będzie dokończenie wspinaczki i zbadanie kontynuacji

Podsumowanie:

Wyprawie udaje się pomierzyć łącznie 649,7 m w partiach za II biwakiem( „Kolektor”, AKŚ i Komin nad syfonem końcowym, Komin nad „Kolektorem”) zmniejszając dystans horyzontalny do Velikiej Boki o 59 m. Cieszy również fakt, iż większość uczestników wyprawy uczestniczyła w akcjach eksploracyjnych i transportowych, pokonując 1000 m deniwelacji podczas każdej z nich. Dużym wyzwaniem logistycznym było zaopatrzenie biwaków jak i sama działalność eksploracyjna ze względu na odległości od otworu BC 4. Akcje Biwakowe były prowadzone od drugiego do przedostatniego dnia wyprawy w sposób ciągły.

Uczestnicy STJ Kw Kraków:

Mateusz Czerwiak, Danuta Gromala, Magdalena Jaworska, Urszula Kotewa, Barbara Kościelniak Michał Kuryłowicz, Mariusz Mucha, Paweł Ramatowski ( kierownik),Marcin Struś, Dominika Trojanowska, Ewa Woźniak

oraz

Piotr Broda z SCC, Beata Michalak z SW, Florian Małek z KKTJ

Dziękujemy PZA za wsparcie finansowe wyprawy

Paweł Ramatowski