Leoganger Steinberge 2017

Sprawozdanie z wyprawy Leoganger Steinberge 2017

Termin: 29.07.2017-20.08.2017

            Wyprawę rozpoczynamy od założenia obozu na wysokości 2300 m n.p.m. w górnej części kotła Nebelsbergkar, Dobre warunki atmosferyczne pozwoliły na sprawne przeprowadzenie transportu sprzętu i żywności.

            W tym roku zaskoczył nas bardzo niski poziom śniegu, niespotykany od wielu lat, stąd otwory eksplorowanych przez nas jaskiń były dostępne bez konieczności odkopywania spod śniegu. Dzięki temu mogliśmy szybko rozpocząć działalność w różnych częściach systemu jaskiniowego CL-3. Otwór jaskini Veteranenschacht, stanowiącej część systemu CL-3 nie był zamknięty przez korek śnieżny. Umożliwiło to sprawdzenie problemu w Studni Alzheimera na głębokości 200 m, co jest możliwe jedynie przy niskim stanie wody. Po zjeździe na jej dno udało się dotrzeć do znajdującego się kilka metrów wyżej okna, które doprowadza do trzech ciągów. Pierwszy z nich to opadający kolejnymi trzema kaskadami meander kończący się szczeliną nie do przejścia na głębokości 226 m. Drugi to komin równoległy do studni Alzheimera. Do trzeciego, niezbadanego, najprawdopodobniej poziomego ciągu prowadzi próg wymagający wspinaczki.

            Od dolnego otworu CL-3 nie udało się podjąć działalności eksploracyjnej ze względu na obryw lodu na głębokości ok. 100 m.

            Głównym celem eksploracji w jaskini CL-3 były jak w poprzednich latach partie wysunięte na północ, dające największe perspektywy połączenia z Systemem Lamprechtsofen. W ciągu za Salą Luster udało się pokonać szczelinowy korytarz wprowadzający do niższego poziomu zawaliskowych ciągów. W najniżej położonej części nie udało się znaleźć dalszej drogi w zawalisku. Silny ciąg powietrza ucieka do równoległej do tego zawaliska Dolomitowej Studzienki (- 500 m), gdzie możliwa jest eksploracja w niestabilnym stropie, natomiast dno zakończone jest ciasną szczeliną, prowadzącą prawdopodobnie do obszerniejszego pionowego ciągu.

            Ze względu na dobre warunki pogodowe kontynuowana była eksploracja poniżej Studni X w ciągu w dół za Zaginioną Galerią, gdzie osiągnięta została głębokość 575 m w stromo, opadającej w dół pochylni rozwiniętej na lustrze tektonicznym. Partie te kontynuują się, lecz nie zostały sprawdzone ze względu na brak czasu. Licznie występujące tu na ścianach kryształy aragonitu świadczą o występującym przepływie powietrza.

            W końcowej fazie eksploracji w jaskini CL-3 wspinaliśmy się z Galerii Czy Żeś Piwo Przyniósł (-410 m), szukając potencjalnej kontynuacji Galerii na wyższym poziomie. Po sprawdzeniu kilku okien w Studni X, kończących się ślepo udało się dotrzeć do kolejnego okna, znajdującego się 20 m powyżej wlotu Galerii do Studni, z którego widoczne jest następne szczelinowe okno po przeciwległej stronie. Dojście do niego będzie wymagało kolejnego trudnego trawersu wspinaczkowego.

            W eksplorowanej w ostatnich latach Jaskini Smoczej została osiągnięta głębokość 91 m. W czasie poręczowanie kolejnej studni doszło do obrywu dużego zawaliska. W związku z tym została podjęta decyzja o przerwaniu eksploracji do momentu dokładnego oczyszczenia zrębu studni i stabilizacji zawaliska w eksplorowanym rejonie. Jaskinia w dalszym ciągu rozwija się na pęknięciu usytuowanym nad końcowymi partiami Systemu Lamprechtsofen i jaskini CL-3.

            W czasie wyprawy prowadzone było również poręczowanie jaskini PL92/2, stanowiącej najwyższą część Systemu Lamprechtsofen. Poręczowanie zostało zakończone na biwaku na głębokości 400 m. Kontynuowany był także ponowny pomiar kontrolny głównego ciągu w celu weryfikacji istniejącej dokumentacji. Okazało się, że różnice pomiędzy aktualnymi pomiarami, a dokumentacją sprzed ponad 20 lat są niewielkie.

            W sumie podczas wyprawy zostało wyeksplorowane i skartowane 637 m korytarzy. Jaskinia CL-3 osiągnęła długość 8137 m.

Kierownik wyprawy

Andrzej Ciszewski

Uczestnicy: