Kongres odbył się terminie 23–30 sierpnia we Francji, w masywie Vercors.
Wzięło w nim udział 2050 grotołazów z 37 krajów, w tym 10 osób z Polski.
Przy kongresie pracowało 150 wolontariuszy, odbyło się prawie 200 spotkań,
zaprezentowano 300 filmów i zdjęć o tematyce jaskiniowej, zarejestrowano
ponad 2000 wejść do jaskiń.
W Gouffre Berger, najsłynniejszej jaskini masywu Vercors
Europejski Kongres Speleologiczny zapamiętamy jako przyjazne,
europejskie spotkanie umożliwiające wymianę doświadczeń speleologicznych
pomiędzy przedstawicielami 37 krajów obecnych w Lans-en-Vercors.
Wymianę doświadczeń zarówno w wymiarze sportowym, jak i naukowym.
W trakcie kongresu odbył się Walny Zjazd Delegatów Fédération
Spéléologique de la Union Européenne. Polskimi delegatami byli
Ditta Kicińska (Wielkopolski Klub Taternictwa Jaskiniowego)
oraz Marcin Gala (Speleoklub Warszawski). Walny Zjazd podjął
decyzję o zmianie nazwy
na Fédération Spéléologique Européenne.
Prezydium FSE w starym składzie. W środku sekretarz generalny,
Olivier Vidal.
Nowym skarbnikiem został Manuel Freire
z Portugalii, a wicesekretarzem Aleksiej Żalow z Bułgarii. Odrzucono
propozycje zmian zmierzające do wprowadzenia proporcjonalnego systemu
głosowania (ilość głosów na Walnym uzależniona od ilości członków
i odprowadzonych składek). Obowiązuje więc system dotychczasowy
(jeden kraj, jeden głos).
Sporo czasu poświęcono działaniu komisji ochrony jaskiń. Prowadzi ona
działalność lobbingową zmierzającą do wprowadzenia regulacji dotyczących
ochrony jaskiń na poziomie Unii Europejskiej. Członkowie zaangażowani
w działalność tej komisji, zgodnie z decyzją Walnego Zebrania, będą
musieli posiadać od teraz rekomendację krajowej federacji będącej
członkiem FSE. W prace komisji w czasie kongresu szczególnie zaangażowana
była koleżanka Ditta Kicińska.
W czasie kongresu odbyło się wiele prezentacji. Do najciekawszych
należał szwajcarski pokaz nowego systemu do mierzenia jaskiń,
zbudowanego na bazie dalmierza Disto A3. Umożliwia on automatyczny
pomiar azymutu, upadu i odległości.
Posiada interface bluetooth komunikujący się ze specjalnie przygotowanym
programem na PocketPC, jak również z powszechnie znanym programem
Auriga na Palm. Urządzenie jest niewielkie,
wytrzymałe i, co najważniejsze, tanie. Zakup systemu to wydatek
około 400 euro. Więcej informacji
na stronie
Paperless Cave Surveying.
Kolejna niezwykle interesująca prezentacja dotyczyła prototypu nowej
wersji systemu Nicola, bezprzewodowego systemu łączności podziemnej.
Nowa wersja, która powinna być dostępna na początku przyszłego roku,
umożliwia przesyłanie wiadomości tekstowych, ma większy zasięg, lepiej
radzi sobie z zakłóceniami, a także umożliwia odbiór wiadomości
w czasie poruszania się przez jaskinię. Również w tym wypadku
designerzy urządzenia zapowiadają, że ostateczna wersja powinna być
w przystępnej cenie, na pewno dużo niższej niż dotychczasowy system.
Powszechne wprowadzenie systemu na pewno w radykalny sposób podwyższyłoby
bezpieczeństwo podziemnych akcji sportowych i eksploracyjnych.
Prezentacje osiągnięć eksploracyjnych poszczególnych Federacji
prowadzono w 3 blokach tematycznych: Ameryka Północna i Południowa, Azja
i Oceania, Europa. Warto zaznaczyć, że blok dotyczący eksploracji
europejskiej był, na prośbę organizatorów, animowany przez kolegę
Marcina Galę. Spośród najbardziej interesujących prezentacji należy
wymienić: pokaz Denisa Prowalowa (Rosja) z eksploracji najgłębszej
jaskini Świata — Jaskini Krubera; pokaz słowackich grotołazów
n. t. eksploracji najdłuższej kwarcytowej jaskini Cueva Ojos
de Cristal w Wenezueli; pokaz belgijskich grotołazów
n. t. eksploracji jaskini Cueva de la Cornisa (-1507)
w Picos de Europa, Hiszpania.
Chyba największą popularnością wśród uczestników kongresu cieszył się
przegląd filmów o tematyce jaskiniowej. Grand Prix konkursu zdobył film
Pawła Barabasa (Słowacja) „Tepuy”, o wyprawie eksploracyjnej
do Wenezueli. Warto dodać, że organizatorzy do Jury konkursu
filmowego zaprosili Katarzynę Biernacką ze Speleoklubu Warszawskiego.
Z kolei w konkursie zdjęć o tematyce jaskiniowej nagrodę
w kategorii „mouvement” zdobył Marcin Gala za zdjęcie
„Petite cascade”.
Nagrodzone zdjęcie Marcina Gali.
W czasie kongresu organizatorzy zaporęczowali wiele jaskiń
niezwykle atrakcyjnego rejonu, jakim jest masyw Vercors. Marcin
Gala dotarł do syfonu końcowego Jaskini Gouffre Berger
(-1122 m deniwelacji). Miał również okazję pokonać rekordową
pod względem długości tyrolkę na świecie (1100 m), przygotowaną
specjalnie z okazji kongresu przez francuskich ratowników jaskiniowych.
Zmontowana na pojedynczej linie półstatycznej typu A,
umożliwiała osiągnięcie prędkości 96 km/h, co zmierzyli
francuscy żandarmi przy pomocy radaru.
Z punktu widzenia federacji najistotniejsze rozmowy miały miejsce
w kuluarach. Udało się m. in. uzyskać zgodę Ecole
Française de la Spéléologie na wydanie w Polsce tłumaczenia
francuskiej publikacji o stosowaniu techniki lekkiej w speleologii.
Uzgodniono również zasady pośrednictwa PZA w wysyłaniu ratowników TOPR
na staże organizowane przez Spéléo Secours Français.
Podsumowując, wydaje się, że tegoroczny kongres był wyraźnym znakiem
jednoczenia się Europy nie tylko w wymiarze formalnym, ale również
kulturowym i towarzyskim.
