Celem wyprawy była eksploracja otoczenia wioski Shizilu, znajdującej się w górach Daluo Shanmai w rejonie miasta Lichuan w prowincji Hubei, w południowo-zachodnich Chinach.
W tym rejonie nie była dotychczas prowadzona eksploracja jaskiń, a został jedynie przeprowadzony w kwietniu 2012 roku rekonesans, mający na celu potwierdzenie atrakcyjności tego terenu pod kątem występowania jaskiń. Naszej wyprawie towarzyszyła dwójka amerykańskich grotołazów: Erin Lynch, przewodnicząca organizacji Hong Meigui i Jan Roma Skok oraz Chińczyk He Duan Yong. Po przylocie do Chongqing dołączyły do nas również Anna Iskra i Rita Frieske, studentki sinologii, odbywające staż językowy w Kunming, pełniące na wyprawie funkcję tłumaczek.
W pierwszej fazie działalności rozpoznano lokalizacje kilkunastu otworów jaskiń, które wskazał nam He Duan Yong i przedstawiciele miejscowej ludności. Odwiedziliśmy jedno z dwóch wywierzysk – Dong Nao Ke, odwadniające teren naszej eksploracji, znajdujące się na wysokości ok. 700 m n.p.m. Eksploracja prowadzona była zazwyczaj w trzech lub czterech zespołach jednocześnie, co pozwoliło na szybkie rozpoznanie wielu jaskiń oraz geologii i morfologii terenu. Po kilku dniach okazało się, że nasze najważniejsze cele eksploracyjne to: Dà Dòng (Wielka Jaskinia), Luò Xī Tiān Kēng (Wielka Studnia Spadającej Rzeki), Zhà Kŏu Dòng (Jaskinia z Wielkim Otworem), Xiăo Luò Xī (Jaskinia Małej Spadającej Rzeki), Niú Dòng (Jaskinia Krowia), Wēng Jiā Dòng (Jaskinia Rodziny Weng).
Otwór Da Dong – fot. M. Ciszewski
Dà Dòng to rozbudowany przestrzennie system, tworzący kolektor kilku ciągów wodnych, stanowiący najprawdopodobniej fragment większego systemu jaskiniowego. W górnej części jaskini dominują obszerne poziome korytarze, natomiast jej niższa część składa się z ciągów z aktywnymi ciekami wodnymi, których dno stanowią w większości misy trawertynowe. W jaskini zostało skartowane 3630 m oraz osiągnęta głębokość 186 m. Eksploracja jaskini nie została zakończona.
Zjazd do studni Luo Xi Tian Keng – fot. E. Wójcik
Luò Xī Tiān Kēng to jaskinia do której prowadzi z powierzchni studnia wstępna o głębokości ok. 320 m i kubaturze ok. 0,5 mln m^3. Dno studni to sala o wymiarach 160×80 m. W 2008 roku w czasie trzęsienia Ziemi doszło do ogromnego obrywu z górnej krawędzi studni, którego objętość można szacować na kilka tysięcy metrów sześciennych. Od tego momentu okresowo dochodzi do kolejnych mniejszych obrywów, szczególnie po opadach. Do jednej ze ścian studni doprowadza głęboko wcięty wąwóz, dzięki czemu udało się stosunkowo bezpiecznie osiągnąć jej dno. Z dna bierze początek korytarz o wysokości dochodzącej do 80 m i szerokości początkowo kilku metrów, przechodzący po ok. 200 m w system sal o szerokości dochodzącej do 80 m. Eksploracje została przerwana po ok. 700 m. W czasie prac kartograficznych na dnie studni doszło do niespodziewanego obrywu spod jej stropu. Na szczęście nikt nie odniósł obrażeń. Spowodowało to jednak konieczność jej deporęczowania, gdyż nie dysponowaliśmy odpowiednio dużą ilością sprzętu umożliwiającą przeprowadzenie bardzo długiego trawersu w górnej części piargów nad najniższym punktem jej dna.
W otworze Xiao Luo Xi – fot. M. Ciszewski
Zhà Kŏu Dòng to stary wielopiętrowy system odwadniający plateau o wysokości 1600 m n.p.m. Z otworu jaskini o wymiarach 30×15 m bierze początek główny ciąg jaskini o przeciętnym przekroju 50×30 m, doprowadzający do zwężenia zamkniętego zawaliskiem ze stropu. W niższych piętrach występuje bardzo zróżnicowana i bogata szata naciekowa. W jaskini wyeksplorowano 1655 m ciągów. Najważniejsze problemy eksploracyjne zostały rozwiązane.
Xiăo Luò Xi to jaskinia o charakterze ponoru, rozpoczynająca się 50 m studnią wstępną zasilaną przez okresowy ciek wodny. Jaskinia składa się z systemu kaskad i meandrów, doprowadzających do korytarza stanowiącego kolektor dla kolejnych cieków wodnych. Eksploracja została przerwana na głębokości 154 m w sali o wymiarach ok. 60x30x15 m. W jaskini zostało skartowane 828 m.
Niú Dòng to nieaktywny stary przepływ rzeki na kontakcie z warstwami trudno rozpuszczalnymi. Jest to system niezbyt obszernych korytarzy oraz dużych sal. Największa z nich ma wymiary 100×45 m. Eksploracja jaskini została zakończona. Skartowano 707 m. Wēng Jiā Dòng to jaskinia położona na obrzeżach wioski Shizilu, w której znajduje się ujęcie wody dla części gospodarstw. Jaskinia składa się z niezbyt obszernych sal połączonych korytarzami. Jaskinia kończy się zawaliskiem. W części jaskini występuje bogata szata naciekowa. Skartowano 405 m ciągów. Oprócz wyżej wymienionych działano również w kilkunastu innych jaskiniach.
Shizilu – fot. He Duan Yong
Ogółem udokumentowano 8710 m ciągów w 9 obiektach. Ze względu na ograniczenia czasowe nie zostało skartowanych ok. 2500 m korytarzy. Wstępne rozpoznanie rejonu przeprowadzone w czasie wyprawy pozwala na stwierdzenie, że rejon należy uznać za bardzo perspektywiczny. Rozległość terenu spowodowała, że nasza działalność koncentrowała się w sąsiedztwie dróg w otoczeniu Shizilu. Niezwykle bujna roślinność i brak dróg nie pozwalają na łatwe dotarcie do najwyższych części masywu. Istotną barierę w działalności wyprawy stanowiły ograniczenia formalne dotyczące sporządzania dokumentacji kartograficznej, oraz brak możliwości korzystania z dostępnych zasobów kartograficznych. Działalność wyprawy nie byłaby możliwa, gdyby nie obecność tłumaczy. Kontakt z lokalną ludnością jest możliwy wyłącznie w języku chińskim, wobec czego zaangażowanie tłumaczy jest warunkiem koniecznym kontynuowania działalności w rejonie.
Termin: 21.10.2012-15.11.2012
Uczestnicy:
Ciszewski Michał KKTJ
Ciszewski Andrzej KKTJ – kierownik
Golicz Mateusz RKG Nocek
Porębski Włodzimierz SDG
Ramatowski Paweł STJ KW Kraków
Wiśniewski Zbigniew Speleoklub Aven Sosnowiec
Wójcik Ewa KKTJ
Wołek Jan KKTJ
Kierownik wyprawy
Andrzej Ciszewski
