wróć
Polski Związek Alpinizmu

Kanin 2022

Opublikowano: 18-11-2022; 21:31 przez Ireneusz Królewicz

Podczas letniego zgrupowania Sekcji Taternictwa Jaskiniowego KW Kraków w masywie Kaninu skupiliśmy się na realizacji zawczasu wyznaczonych celów: głównie na eksploracji dwóch najważniejszych obecnie z naszego punktu widzenia obiektów jaskiniowych: Studnia pod Polską Bazą; BC 4 (Poljska Jama) – Mala Boka.

 

W Studni pod Polską Bazą (SPPB) udało się nam pokonać ciasny przełaz, który w ubiegłym roku (oraz po tegorocznym zimowym rekonesansie) blokował dalsze przejście. Wyraźnie wyczuwalny ciąg powietrza zapowiadał istnienie poniżej obszerniejszych partii jaskini. Potwierdziło się to w trakcie tegorocznej eksploracji. Po pokonaniu przełazu otwarła się pionowa studzienka, która po serii kaskadowych zjazdów (około 25 m) chwilowo zamknięta była przez kolejny ciasny, pionowo usytuowany przełaz. Po jego pokonaniu i zabezpieczeniu rumoszu skalnego rozpoczęliśmy zjazd obszerną, 80m studnią, która w dolnej części łączy się drugą studnią, przesuniętą o kilka metrów w kierunku NE. Z zawaliskowego dna nowo poznanej studni startują dwa równoległe ciągi. Pierwszy, zmierzający w kierunku E, zakończył się po około 25 m trudnym do przejścia meandrem. Drugi, zachodni, zdecydowanie bardziej rokujący, udało nam się rozpoznać na głębokości około 90 m. W jego dolnej części pojawia się ciąg wodny, który jednak nie blokuje dalszej eksploracji.

W trakcie letniego zgrupowania udało nam się pogłębić Studnię pod Polską Bazą z ok. 259 m do 463 m deniwelacji. Jaskinia ta stanie się niewątpliwie celem naszych dalszych działań, zwłaszcza że jej otwór oraz kierunek przebiegu korytarzy wskazują na możliwość przyłączenia tego obiektu do systemu BC4 – Mala Boka i tym samym uzyskania przewyższenia całego systemu o około 100 m.

Równolegle do eksploracji w Studni pod Polską Bazą rozpoczęliśmy przygotowania, a następnie działalność w dolnych partiach systemu BC4 – Mala Boka, wymagającego zdecydowanie większego wysiłku organizacyjnego i liczniejszej grupy eksplorujących. Celem zrazu były partie „Za soczewką” – korytarz, zlokalizowany jeszcze latem 2019 roku, odchodzący od tzw. ciągu nad kominem, czyli tej partii jaskini, w której poszukujemy połączenia ze znanymi ciągami jaskini Velika Boka. Eksploracja tam jest utrudniona przez jego znaczną odległość (około 8h drogi od otworu, 2h od drugiego biwaku) i ciasnoty oraz ciągi wodne do pokonania na trasie dojściowej oraz sam charakter – wspinaczkowy – eksploracji w tych partiach. Ten pionowy korytarz (mający od początku charakter komina) udało nam się rozpoznać na długości około 150 m. Eksploracja tam utknęła chwilowo z braku czasu na kolejną akcję biwakową, ale też z powodu znacznych ciasnot, na które natrafiliśmy, jednak wciąż istnieje tam potencjał eksploracyjny.

W tym samym czasie, gdy rozpoznawaliśmy partie „za soczewką”, jedna z ekip dokonała ponownego sprawdzenia tzw. Kolektora, czyli długiego na ok. 400 m meandra z wodą w spągu, stanowiącego każdorazowo drogę dojściową z drugiego biwaku do tzw. partii Death Water, czyli korytarzy zmierzających w kierunku jaskini Velika Boka. W stropie Kolektora udało się zlokalizować przełaz, pozwalający na wyjście do górnego piętra meandra, gdzie otwarły się dość obszerne (jak na warunki w jaskini) ciągi z aktywnym przewiewem, zmierzające w różnych kierunkach. W toku postępującej dalej eksploracji tego ciągu zostało skartowane łącznie ponad 400 m korytarzy w tzw. Partiach Miodowych oraz Partiach Klawych. Eksploracja w tym ciągu, zmierzająca zarówno w głąb masywu (w kierunku północno-zachodnim) oraz na południe, czyli w stronę j. Velika Boka, będzie głównym celem naszych działań na kolejnej wyprawie.

Z uwagi na ożywione działania eksploracyjne w systemie BC4-Mala Boka oraz w Studni pod Polską Bazą tegoroczna działalność powierzchniowa była skromniejsza. Udało się pomierzyć kilka odkrytych w trakcie zimowego rekonesansu obiektów jaskiniowych (w tym np. Studnię z Lodem) i w ten sposób dołączyć do efektów wyprawy ponad 70 m nowych ciągów.

Łącznie podczas letniego zgrupowania „Kanin 2022” odkryliśmy i skartowaliśmy ponad 1000 m nowych ciągów dochodząc jednocześnie do niezwykle obiecujących ciągów, dających nadzieję na realizację dawno zakładanego celu: przewyższenia systemu i jego dołączenia do jaskini Velika Boka. Dziękujemy Komisji Taternictwa Jaskiniowego Polskiego Związku Alpinizmu za dofinansowanie naszej wyprawy.

W zgrupowaniu, które odbyło się w okresie 5-22 sierpnia br. wzięli udział: Paweł Ramatowski (kierownik), Paweł Barczyk, Bartłomiej Blicharz, Michał Duda, Danuta Gromala, Urszula Kotewa, Michał Kuryłowicz, Mariusz Mucha, Magdalena Ramatowska, Marcin Struś, Łukasz Wąchała, Ewa Woźniak, Piotr Wójcik, Bartosz Ziarkowski (wszyscy STJ KW Kraków), Piotr Broda (SC) Tomasz Chojnacki (STJ KW Kraków/ KKT), Michał Wyciślik (RKG Nocek) oraz Janek Broda, Nela Mucha i Jagoda Ramatowska.

Już po zakończeniu wyprawy, na skutek wypadku w Tatrach, zginął nasz kolega, uczestnik wypraw w Kanin, Paweł Barczyk. Cześć Jego Pamięci!

Michał Kuryłowicz

Partnerzy